ΤΟ ΧΑΛΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΝΟΥ

Με θλίψη είδα την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή του Μπούνου στην συνοικία της Χώρας στην Σιάτιστα. Η εικόνα αυτή δημιουργεί προφανώς σοβαρό πρόβλημα στην καθημερινότητα, στην ασφάλεια και στα αυτοκίνητα των κατοίκων αυτής της περιοχής. Είναι μια εικόνα προσβλητική για την Σιάτιστα.

Η λύση θα πρέπει να ικανοποιεί δύο βασικούς περιορισμούς. Να μην οδηγήσει πάλι σε παρόμοιες καταστάσεις σαν την σημερινή. Να σέβεται την παραδοσιακό χαρακτήρα του οικισμού.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, κατά την προσωπική μου άποψη έχεις τις εξής επιλογές. Απευθύνεσαι σε περιοχές με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά τις Σιάτιστας για να μάθεις ποια λύση επέλεξαν. Ψάχνεις σε εξειδικευμένα μελετητικά γραφεία για δεις και άλλες επιλογές.

Στην κατασκευή φροντίζεις να τηρηθούν οι τεχνικές προδιαγραφές των υλικών που θα χρησιμοποιηθούν και των εργασιών που θα εκτελεστούν. Η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά. Αυτό εξασφαλίζεται με στενή παρακολούθηση από την επιβλέπουσα υπηρεσία εξασφαλίζοντας της το προσωπικό, έστω έκτακτο για αυτό το έργο ή προβλέποντας στην χρηματοδότηση του έργου την πρόσληψη τεχνικού συμβούλου.

Αυτό που δεν ξέρω είναι, κάθε πότε καθαρίζονται τα φρεάτια που συγκεντρώνουν τα όμβρια ύδατα σε όλο το μήκους του δικτύου όμβριων, από τα ψηλότερα σημεία του μέχρι το Μπούνο.

ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΛΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ, ΜΙΑ ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Χθες στο ΔΣ Βοΐου αναβλήθηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά η συζήτηση και η λήψη απόφασης επί του θέματος για το ρυμοτομικό σχέδιο της πόλης της Σιάτιστας, που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και περισσότερο από τριάντα χρόνια.

Η εμπειρία μου από την ενασχόληση μου με αυτό, για σχεδόν οκτώ χρόνια από το πόστο του ειδικού συνεργάτη του Δήμου Σιάτιστας, με οδήγησε στο συμπέρασμα, ότι οι ευθύνες δεν καταλογίζονται μόνο στον δήμο αλλά και στην πολύπλοκη νομοθεσία και στο δαιδαλώδες όσο και ευμετάβλητο διοικητικό σύστημα του κράτους.

Πόσο μάλλον όταν ένας από τους εμπλεκόμενους φορείς, που για την περίπτωση της Σιάτιστας είναι πολλοί καθότι είμαστε παραδοσιακός οικισμός, είναι το ΥΜΑΘ του οποίου την δομή και τις αρμοδιότητες τις αλλάζει ο Πρωθυπουργός σχεδόν πάντα μαζί με κάθε ανασχηματισμό.

Σαφώς, ο Δήμος Σιάτιστας ποτέ δεν αντιλήφθηκε σοβαρά, τι άλλαξε όταν έγινε παραδοσιακός οικισμός. Ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τους επιπλέον βαθμούς πολυπλοκότητας που έχουν τα ζητήματα του δήμου, να αξιοποιεί τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται και για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Όταν παρακολούθησα διαδικτυακά χθες την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, πείστηκα για μία ακόμη φορά, ότι ορθώς οι φορείς που παίρνουν την τελική απόφαση επί τέτοιων ζητημάτων, την γνωμοδότηση των δημοτικών συμβουλίων την πετάνε πάντα στον κάλαθο των αχρήστων.

Γιατί;

Γιατί κάθε συμβούλιο επί τέτοιων σύνθετων θεμάτων, είναι λίγες οι φορές που ξέρει γιατί ακριβώς ψηφίζει. Η απόφαση που τελικά παίρνουν, είναι πάντα τέτοια ώστε να μην δυσαρεστεί τα αυτιά των ψηφοφόρων του. Πόσο μάλλον όταν έρχονται εκλογές.

Από εκεί και πέρα, από την στιγμή που υπήρξε η πρώτη αναβολή, θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη προετοιμασία για την επόμενη συζήτηση του θέματος. Οι δημοτικοί σύμβουλοι οφείλουν αν θέλουν πραγματικά να ενημερωθούν, να μην περιμένουν την μέρα της συνεδρίασης. Πρέπει να αφιερώσουν προσωπικό χρόνο, για να ψάξουν, να διαβάσουν, να ερευνήσουν το όλο θέμα. Μια βόλτα στην ΥΔΟΜ δεν θα έκανε κακό.

Στην εποχή μας, οι απαιτήσεις για τον ρόλο τοθ δημοτικού συμβούλου είναι πολλές, δυστυχώς ή ευτυχώς.

Η έγκριση της τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου της Σιάτιστας, έφτασε σε ένα καλό σημείο. Η συζήτηση επί των νέων ενστάσεων πρέπει να είναι αναλυτική και αιτιολογημένα επί αυτών να γίνει γνωμοδότηση.

Η καθυστέρηση μπορεί να μας φτάσει στις βουλευτικές εκλογές όποτε στην καλύτερη περίπτωση ένα εξάμηνο θα χαθεί. Και ο θεός να βάλει το χέρι του να μην υπάρξουν αλλαγές σε νομολογίες και αρμοδιότητες.

Λάζαρος Γ. Κώτσικας

Πολιτικός Μηχανικός, PhD

Ο ΣΙΑΤΙΣΤΙΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΨΑΤΕΛΗΣ

Τον Απρίλιο του 1826 το Μεσολόγγι έπεσε. Ο Ιμπραήμ μπορούσε με τον τακτικό του στρατό να συνεχίσει την λεηλασία της Πελοποννήσου και ο Κιουταχής να ξεκινήσει την πολιορκία του Κάστρου της Αθήνας. Τι θα έμενε; Το Ναύπλιο και η Ύδρα; Μοιάζουν όλα να έχουν τελειώσει. Πέντε χρόνια αιματηρών χρόνων χαμένα; Όλοι οι Έλληνες απανταχού της γης θα πρέπει πριν σβήσει το καντήλι της Επανάστασης να πείσουν τον δυτικό κόσμο για τα δίκαια τους.

Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η έκδοση του βιβλίου με τίτλο «Apercu sur les causes de la revolution de la Grece, pour son independance du gouvernement des musulmans - Ενημέρωση για τα αίτια της ελληνικής επανάστασης, για την ανεξαρτησία της από την κυβέρνηση των Μουσουλμάνων». Τυπώθηκε στην Λυών μετά την Έξοδο. Συγγραφέας του ολιγοσέλιδου βιβλίου ήταν ο Σιατιστινός γιατρός Δημήτριος Ψατέλης.

Περιγράφει στο βιβλίο πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν την βίαιη, απάνθρωπη και σκληρή συμπεριφορά των Τούρκων απέναντι στους Έλληνες. Τα περιστατικά τα έχει μάθει ή τα έχει ο ίδιος δει στην Θεσσαλονίκη και στις Σέρρες.

Στην σελίδα 23, την τελευταία του βιβλίου γράφει «Αφήνουμε τους αναγνώστες μας να κρίνουν, σύμφωνα με αυτά που έχουμε εκθέσει, αν οι Έλληνες δίκαια επικαλούνται το δίκαιο ενδιαφέρον όλων των ευαίσθητων και γενναιόψυχων ανθρώπων που το υπερασπίζονται, και αν δεν είναι δίκαιο ένας λαός, τόσο σκληρά καταπιεσμένος, να αποζητεί να αποτινάξει τον τυραννικό ζυγό των μουσουλμάνων, οι οποίοι του είναι οι πιο σκληροί εχθροί.»

Αύριο θα μεταφέρω αποσπάσματα από αυτό το βιβλίο, που ούτε για το περιεχόμενο του, ούτε για τον συγγραφέα του ξέρουμε πολλά πράγματα. Δεν το κρύβω πριν μου μιλήσει για αυτό η Καλλιόπη Μπόντα δεν είχα πραγματικά ιδέα.

Μια από τις αποδείξεις, ότι μάλλον στην πόλη μας ακόμα δεν ξέρουμε το μέγεθος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

ΠΗΓΕΣ


ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, Απόστολος Βακαλόπουλος, Περιοδικό Μακεδονικά, Τόμος 25, 1986.

ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Την προηγούμενη εβδομάδα πέθανε ο καθηγητής Νικόλαος Μουτσόπουλος, ο ομότιμος καθηγητής του Αρχιτεκτονικού Τμήματος της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ.

Ελάχιστες αναφορές στο γεγονός, εκτός κάποιων ελαχίστων εξαιρέσεων. Ίσως δεν είναι ένα θέμα που μπορεί να φέρει τα πρόσκαιρα οφέλη που μερικοί αναζητούν αυτή την περίοδο. Ας μη γελιόμαστε όμως, η άγνοια πολλών μας, για το τι σημαίνει για την Σιάτιστα το όνομα Νικόλαος Μουτσόπουλος είναι φταίξιμο δικό μας.

Ποιος ασχολείται τώρα;

Πίσω από κάθε πανεπιστημιακό δάσκαλο υπάρχει και ένα μεγάλος κύκλος μαθητών που συνεχίζουν το έργο του. Πολλοί από τους μαθητές του Νικόλαου Μουτσόπουλου, ενθουσιάστηκαν και αυτοί όταν είδαν τα αρχοντικά. Ο Νικόλαος Μουτσόπουλος σε μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη δήλωσε χαρακτηριστικά, «μου πήρε τα μυαλά η Καστόρια και η Σιάτιστα». Προφανώς με κανέναν από αυτούς δεν θα ασχοληθούμε είτε τώρα είτε στο μέλλον.

Αλλού ασχολήθηκαν!

Στην Κοζάνη. Έγιναν ανακοινώσεις από τον Δήμαρχο και άλλους φορείς. Το όνομα του Νικόλαου Μουτσόπουλου θα είναι αιώνια συνδεδεμένο με την Κοζάνη. Γιατί στο Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο της δώρισε σημαντικό μέρος από το αρχείο του. Περιλαμβάνει μια περίφημη συλλογή από σχέδια και προπλάσματα των αρχιτεκτονικών επιτευγμάτων της μακεδονικής λαϊκής κληρονομιάς, που εκπόνησαν οι φοιτητές του ΑΠΘ με τη δική του καθοδήγηση. Πολλά αυτά αναπαριστούν αρχοντικά της Σιάτιστας. Αλλά αυτή η συλλογή πλέον θα αξιοποιείται πλέον από την Κοζάνη.

Στην Βέροια που ο Νικόλαος Μουτσόπουλος δώρισε ένα άλλο κομμάτι του αρχείου του. Όπως ανακοίνωσε ο δήμαρχος της πόλης αποφασίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο μια οδός της πόλης να πάρει το όνομα του.

Ένα παράδειγμα, για το πώς ενήργησαν άλλες πολύ γνωστές μας πόλεις που θέλουν να αναδείξουν την πολιτιστική τους κληρονομιά. Ένα παράδειγμα για το πώς χάθηκε μια ακόμη ευκαιρία για την Σιάτιστα.

Λάζαρος Γ. Κώτσικας

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Φωνές 

Ιδανικές φωνές κι αγαπημένες
εκείνων που πεθάναν, ή εκείνων που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους.

Κάποτε μες στα όνειρά μας ομιλούνε•
κάποτε μες στην σκέψη τες ακούει το μυαλό.
Και με τον ήχο των για μια στιγμή επιστρέφουν
ήχοι από την πρώτη ποίηση της ζωής μας –
σα μουσική, την νύχτα, μακρινή, που σβήνει…

Προσπαθώ να κάνω λίγες φορές υπενθύμιση στον θεσμό της παγκόσμιας ημέρας. Δύσκολο να αντισταθείς σήμερα. Η 21η Μαρτίου είναι η παγκόσμια ημέρα της ποίησης.

Θα μεταφέρω ένα ποίημα του Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη. Ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιεί ή δημιουργεί ιστορίες από την ελληνική μυθολογία, την ελληνιστική εποχή, την ρωμαϊκή εποχή, την πρωτοχριστιανική εποχή για να περάσει τα μηνύματα του ή να μας μιλήσει για τα συναισθήματα του, με γοητεύει. Πολύ περισσότερο που αγαπημένη μου ασχολία είναι η ανάγνωση της ελληνικής και μη ιστορίας.

Η ελληνιστική Αλεξάνδρεια είναι το κεντρικό σκηνικό σε πολλά ποιήματα του Καβάφη. Εκεί που έζησαν και πολλοί Σιατιστινοί, η Θάλεια Φλωρά – Καραβία, ο Αγαμέμνων Ζάχος, η Ελένη Κατσαρού.

Το ποίημα όμως που θα μεταφέρω, ξεφεύγει από το κλασσικό στυλ του Καβάφη. Καμία αναφορά σε μυθολογικούς ήρωες, σε αλεξανδρινούς, σε διαδόχους ή επιγόνους του Αλεξάνδρου, καμία ειρωνεία στους πρώτους χριστιανούς.

Το ποίημα «Φωνές» πρωτογράφτηκε το 1894 και ξαναδουλεύτηκε το 1903. Όταν το διαβάσει κανείς εύκολα αντιλαμβάνεται το νοσταλγικό ύφος του ποιητή. Έρχονται οι φωνές, από αγαπημένους μας που έφυγαν από την ζωή, από πρόσωπα που έφυγαν από την ζωή μας, από παλιούς έρωτες, από εμπειρίες μιας παλιάς ζωής που χάθηκε.

Μιας παλιάς ζωής που ψάχνουμε μέσα από αυτή την ιστοσελίδα.

Θα παρέμβει το ΤΕΕ ΔΜ για την διάσωση των ιδιωτικών διατηρητέων;

Στον στρατηγικό σχεδιασμό, η ανάπτυξη του επιχειρησιακού σχεδίου μιας επιχείρησης προϋποθέτει την χρήσης της ανάλυσης SWOT. Τα strengths- πλεονεκτήματα, οι weaknesses – αδυναμίες της επιχείρησης και οι opportunities – ευκαιρίες, οι threats – απειλές που προέρχονται από το εξωτερικό της περιβάλλον. Για την σύνταξη του επιχειρησιακού σχεδίου όλα αυτά καταγράφονται για να χαραχθεί η πορεία προς την υλοποίηση του οράματος της επιχείρησης. Στην υλοποίηση του σχεδίου, παρακολουθούνται οι αλλαγές στο εσωτερικό της επιχείρησης και στο περιβάλλον της, για να γίνει ενημέρωση του επιχειρησιακού σχεδίου.

Επιχειρησιακό σχέδιο δεν συντάσσουν μόνο οι επιχειρήσεις αλλά και οι οργανισμοί όπως οι δήμοι. Το τελευταίο διάστημα, η επικαιρότητα μας δείχνει ότι κάποια δεδομένα αλλάζουν στο περιβάλλον των δήμων. Στο Δήμο Βοίου και στον Δήμο Καστοριάς.

Στην Φιλανδία αποφασίστηκε να κλείσουν οι φάρμες εκτροφής γουνοφόρων ζώων. Μαζί με τις κινητοποιήσεις των οικολογικών οργανώσεων που εντείνονται, οι οίκοι μόδας αποφασίζουν να μην χρησιμοποιούν την γούνα στα ενδύματα τους. Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, επιβαρύνει την ήδη αρκετά άσχημη κατάσταση στον κλάδο της γούνας.

Από την άλλη πλευρά, ο θάνατος του καθηγητή Νικόλαου Μουτσόπουλου μας θυμίζει ένα πλεονέκτημα των δύο δήμων που σίγουρα είναι καταγεγραμμένο στην SWOT ανάλυση του επιχειρησιακού σχεδιασμού τους. Η τεράστια πολιτιστική τους κληρονομιά. Ειδικά για την Σιάτιστα, σε άρθρο του το 1971, ο Νικόλαος Μουτσίπουλος τόνιζε ότι από τα αρχοντικά θα έρθει η σωτηρία της. Είχε κρούσει όμως τον κώδωνα του κινδύνου για την διάσωση των αρχοντικών. Η Σιατιστινή Αθηνά Γιαννακού Καθηγήτρια της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ είχε παρουσιάσει το 1994 στην Σιάτιστα, το γενικό πλαίσιο ενός σχεδιασμού μέσω του οποίου θα μπορούσε να έρθει η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής μέσω της αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η επικαιρότητα βοήθησε στην δημιουργία μιας ευκαιρίας. Δυο ιδιωτικά διατηρητέα στο κέντρο της Αθήνας κατέρρευσαν. Η εκτός πραγματικότητας νομοθεσία και η οικονομική παρακμή δημιουργούν μια κατάσταση που γινόμαστε μάρτυρες και στην περιοχή μας. Τα διατηρητέα καταρρέουν αβοήθητα στο έλεος της εγκατάλειψης. Η αδυναμία των ιδιοκτητών να διασώσουν τα διατηρητέα που έχουν στην κατοχή τους, δημιουργεί ένα σημαντικό πρόβλημα, και στους ίδιους αφού μπορεί να διωχθούν ανά πάσα στιγμή νομικά ενώ δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν ένα περιουσιακό τους στοιχείο, αλλά και στο σύνολο αφού ο κίνδυνος απώλειας της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ορατός.

Ακολούθησαν δημοσιεύματα, για πρόταση που έγινε προς την ελληνική κυβέρνηση για να χρηματοδοτηθούν από το ΕΣΠΑ δράσεις για σωστικές εργασίες σε πρώτο στάδιο και για πλήρη αποκατάσταση σε δεύτερο στάδιο πολλών διατηρητέων. Η πρόταση εκπονήθηκε από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ιδιοκτητών Διατηρητέων Κτιρίων και Μνημείων και περιλαμβάνει στο σύνολο 20.000 διατηρητέα.

Εμφανίζεται μια μοναδική ευκαιρία για να ασκηθεί πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση για να κάνει το αποφασιστικό βήμα.

Η τοπική αυτοδιοίκηση ποτέ δεν αρνήθηκε ότι σκοπεύει να αξιοποιήσει την πολιτιστική της κληρονομιά. Ποτέ δεν έκανε αυστηρό σχεδιασμό. Επικεντρώνεται μόνο στα διατηρητέα του δημοσίου ή αυτών που είναι στην κατοχή της. Με τα ιδιωτικά δεν ασχολήθηκε αφήνοντας τον ιδιοκτήτη ολομόναχο να βρει λύση. Τώρα προτεραιότητα είναι ο προεκλογικός αγώνας, που είναι στην αποκορύφωση του.

Μήπως μια ευκαιρία για να γίνει επιτεύξιμο το όραμα δήμων του Βοΐου και της Καστοριάς που βιώνουν πιο έντονα την οικονομική κρίση, με ακόμα πιο δυσοίωνες προβλέψεις, θα χαθεί; Δυσοίωνες προβλέψεις και για την πολιτιστική μας κληρονομιάς. Πόσα αρχοντικά που έχουν εγκαταλειφτεί, και λόγω της αστυφιλίας, θα χαθούν;

Η ανάλυση SWOT, που θα ενημερωθεί από τα νέα δεδομένα, θα βοηθήσει να διακριθεί η πορεία προς την επίτευξη του οράματος των δύο αυτών δήμων;

Μήπως πρέπει να ενημερωθεί η κυβέρνηση ότι το μέγεθος του προβλήματος είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φαντάζεται και ότι η λύση του μπορεί να δώσει μια αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή μας; Διάβασα την παρέμβαση που έγινε από τους κατοίκους της παλιάς πόλης της Ξάνθης. Από την Δυτική Μακεδονία; Σιγή…

Ποιος άραγε μπορεί να αναλάβει τον ρόλο αυτό; Ποιος μπορεί να δώσει την καλύτερη εικόνα στην κυβέρνηση σε αυτό το ζήτημα και μια συνοπτική αναφορά για την κατάσταση των αρχοντικών μας και των δυσκολιών που συναντά όποιος θέλει να επενδύσει σε αυτά;

Μήπως το ΤΕΕ, που όπως αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την μεταλιγνιτική περίοδο στην Κοζάνη και στην Φλώρινα, θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και για το Βόιο και για την Καστοριά;

Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD

Διάκριση μαθητή του 1ου Δημοτικού στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Διαγωνισμό Ποίησης – Διηγήματος

Πραγματοποιήθηκε και φέτος από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών ο Πανελλήνιος και Παγκύπριος διαγωνισμός παιδικής και εφηβικής ποίησης για μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου. Τα αποτελέσματα έφεραν μεγάλη χαρά στο 1ο Δημοτικό σχολείο Σιάτιστας αφού ο μαθητής της ΣΤ΄ τάξης Τσιότσιος Νικόλαος κατάφερε να διακριθεί με το τρίτο βραβείο στην κατηγορία Παιδικής Ποίησης Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄ τάξεων.

 Ο μαθητής του 1ου Δημοτικού σχολείου με το ψευδώνυμο «Σιατιστινός» και το ποίημα με τίτλο «Σιάτιστα» αναρριχήθηκε στην τρίτη θέση του διαγωνισμού και η βράβευσή του θα πραγματοποιηθεί σε εκδήλωση στην Αθήνα την Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019 στο αμφιθέατρο του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

Θυμίζουμε ότι για τη συμμετοχή του κάθε μαθητή/τριας απαιτούνταν η υπεύθυνη δήλωση – συγκατάθεση των γονέων κηδεμόνων ενώ το θέμα ήταν ελεύθερο και βάση των κανονισμών του διαγωνισμού η δοκιμασία πραγματοποιήθηκε εκτός ωρολογίου προγράμματος.

Θερμά συγχαρητήρια στον μαθητή της ΣΤ’ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Σιάτιστας Τσιότσιο Νικόλαο για την επιτυχία του στον πανελλήνιο και παγκύπριο διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος. Με το ποίημα του κατάφερε να διαφημίσει την πόλη μας, τη Σιάτιστα.

Παρακάτω διαβάστε το διακριθέν ποίημα:
«Σιατιστινός» - Τάξη: ΣΤ΄ Δημοτικού

Σιάτιστα

Περήφανή μας Σιάτιστα με τ΄ αρχοντικά,
είσαι χτισμένη όμορφα ψηλά, πολύ ψηλά
και στέκεσαι καμαρωτή
σε μια αετοφωλιά!

Έχεις τους ευεργέτες σου,
τα άξια παιδιά σου
που βοηθούν τον τόπο τους
προσέχουν τη φωλιά τους!

Έχεις το ηλιαστό κρασί
τους νόστιμους μεζέδες,
τα έθιμα τα όμορφα
και τους πολλούς γλεντζέδες!

Είσαι στον κόσμο ξακουστή
για τον πολιτισμό σου,
τους λόγιους, τους δάσκαλους
και τον ηρωισμό σου!

Σιάτιστα  εσύ πατρίδα μας
με την σπάνια ομορφιά σου
θα σ αγαπάμε πάντοτε
όλα τα παιδιά σου!

Το σχολείο προωθεί και επικροτεί την πρόοδο των μαθητών / μαθητριών σε μια εποχή δύσκολη, άκρατου μηδενισμού. Η συμμετοχή σε έναν διαγωνισμό δεν προσβλέπει αρχικά στην πρωτιά αλλά στην προσπάθεια, την καλλιέργεια και ανάδειξη της αισθητικής έκφρασης, την ανάπτυξη
δημιουργικότητας και έμπνευσης καθώς και στην εκπαίδευση στη δημιουργική γραφή. Κι όλα αυτά καλλιεργούνται ακόμη και μέσω της βοήθειας από αγαπητά πρόσωπα. Μια διάκριση κι ένας έπαινος είναι αποτελέσματα της προσπάθειας!

Ο κάθε μαθητής θα παραλάβει από το σχολείο αναμνηστικό δίπλωμα συμμετοχής.
Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά για τη συμμετοχή τους.

Μιχάλης Δούβλος
Δάσκαλος της ΣΤ' Δημοτικού Σιάτιστας

ΤΑΣΟΣ ΤΖΙΛΙΝΗΣ, Θεραπευτική ιππασία και άτομα με ειδικές ανάγκες

Το άλογο είναι ένα ζώο που η ετυμολογία του ονόματος του αποκαλύπτει τα ιδιαίτερα καταπληκτικά χαρίσματα του. Ο θαυμασμός του ανθρώπου προς αυτό είναι τέτοιος, που θεωρεί πως η μόνη διαφορά του με αυτό είναι η έλλειψη του λόγου.

Η Σιάτιστα έχει μια ιδιαίτερη σχέση με αυτό το ευγενικό ζώο. Είναι το βασικό στοιχείο του κορυφαίου εθίμου, των καβαλάρηδων του Δεκαπενταύγουστου. Δεν είναι λίγοι αυτοί που συντηρούν τουλάχιστον ένα άλογο και ασχολούνται σχετικές δραστηριότητες.

Μήπως όμως, όπως το όνομα του αλόγου έτσι και η ψυχοσύνθεση του, κρύβει κάτι ξεχωριστό και καλύτερο το οποίο δεν γνωρίζουμε;

Πολλές έρευνες έχουν αποδείξει την ωφελιμότητα της άθλησης και άσκησης με το άλογο, την ελεύθερη ιππασία που οδηγεί στην θεραπεία. Την θεραπεία εκείνη που πραγματικά θεραπεύει και ωφελεί όλους μας.

Είναι τόση ωφέλιμη που μπορεί να θεραπεύσει και να μας βοηθήσει σε καθημερινές καταστάσεις (άγχος, κατάθλιψη), καθώς να μας απαλλάξει από πολλές ψυχολογικές εντάσεις.

Η αλληλεπίδραση με το άλογο όμως γίνεται ένα σοβαρό και εξαιρετικό εργαλείο στα χέρια ειδικών που στοχεύουν στην θεραπευτική προσέγγιση και θεραπεία των ατόμων με κάποια αναπηρία.

Η Θεραπευτική Ιππασία όπως ονομάζεται καταπιάνεται και αναλύεται σε αυτό το βιβλίο. Την τελευταία δεκαετία ιδιαίτερα, μετά από έρευνες έχει αποδειχτεί πως η Θεραπευτική Ιππασία μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικότατο εργαλείο στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του ατόμου με αναπηρία.

Η συνεργασία αυτής με τους άλλους τομείς της αποκατάστασης, όπως της φυσιοθεραπείας και της φυσικοθεραπείας επιφέρει τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα. Η Θεραπευτική Ιππασία επιδεικνύεται για τις περισσότερες αναπηρίες και μεγάλη σημασία έχει να εφαρμόζεται από σωστά καταρτισμένους επιστήμονες.

Η χαρά του ατόμου που βρίσκεται επάνω στο άλογο και στον χώρο του στίβου, η επαφή με το άλογο και τους ανθρώπους σε συνδυασμό με τις ασκήσεις φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Τελικά μήπως και περιοχή μας αγνοεί μια προοπτική ανάπτυξης;

Τάσος Τζιλίνης

Η ΠΑΛΙΑ ΣΙΑΤΙΣΤΑ, Ο χάσκας στην πλατεία Τρία Πηγάδια

Αν δεν υπήρχαν τα ιστορικά σημειώματα του Φίλιππου Ζυγούρη και η γιγάντια προσπάθεια της ομάδας του siatistanews, πιθανώς δεν θα μου δινόταν το έναυσμα για την δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας.

Στον «παππού», όπως τον αποκαλεί η Αικατερίνη Ζωγράφου, θα καταφύγω πάλι για να μεταφέρω μια σκηνή από το πώς εορταζόταν η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς στην Σιάτιστα. Σκηνή μιας εποχής που χάθηκε. Υπάρχουν πλέον τα μεταφορικά μέσα, και μπορούμε να ταξιδέψουμε σε όποιο σημείο θέλουμε για να ζήσουμε πιο έντονες αποκριάτικες γιορτές.

Ο Φίλιππος Ζυγούρης περιγράφει την Αποκριά στην περίοδο του μεσοπολέμου δηλαδή ανάμεσα στα έτη 1920 και 1940. Στην σελίδα 135 βιβλίου «Ιστορικά Σημειώματα περί της Σιάτιστας και λαογραφικά αυτής» παίρνω ένα απόσπασμα.

Το γλέντι στην Πλατεία Τρία Πηγάδια βρίσκεται στην κορύφωση του ώσπου…

«Στον πανζουρλισμό αυτό του μπομποπολέμου, του χορού και των τραγουδιών, απαραίτητη <είναι> και η εμφάνιση του περιωνύμου φαρσέρ της Σιάτιστας Κώτσιου Μπαλαμπάνη με τη μαγκούρα στο χέρι, που στο ένα άκρο της είχεν [δεμένο] ένα σχοινί.

Ανέβαινε επάνω στο πηγάδι, έδενε στο άλλο άκρο του σχοινιού ένα αυγό βρασμένο ή ένα κομμάτι χαλβάν ή ένα σύκο, μάζευε τα παιδιά πέριξ του πηγαδιού και άρχιζε να τους κάμνει το χάσκα, ενώ μεγάλοι και μικροί ξέσπαζαν (ξεσπούσαν) στα γέλια.

Ύστερα από αρκετή ώρα έφευγε, για να πηγαίνει (πάει) σε άλλη πλατεία, στη Φούρκα <και> στην Αγορά της Γεράνειας, και <να> επαναλάβει και εκεί το ίδιο έργο.»

ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ, ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ;

Ο πάντα σοφός λαός σε μια από τις παροιμίες του λέει χαρακτηριστικά "Στη βράση κολλάει το σίδερο".

Στην πόλη της Ξάνθης έζησα περίπου δέκα χρόνια. Έτσι είχα την ευκαιρία να αναγνωρίσω πώς επωφελήθηκε η Ξάνθη, από την αξιοποίηση της παλιά πόλης. Αναρωτιέμαι πάντα. «Τι κάναμε συλλογικά ως Σιάτιστα για την διάσωση και αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς;»
Τα αποτελέσματα της δράσης προς αυτή την κατεύθυνση είναι βασικά δύο και τα έχω πολλαπλώς αναφέρει. Διασώζουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και δίνουμε στην περιοχή μας, μια προοπτική ανάπτυξης.

Θα μου πει κάποιος. Που θα βρεθούν οι πόροι;

Εδώ και αρκετό καιρό, ακούγεται ότι υπάρχει επιτέλους προοπτική για την χρηματοδότηση της αποκατάστασης ιδιωτικών διατηρητέων κτιρίων από το ΕΣΠΑ. Το θέμα αναθερμάνθηκε πρόσφατα με την κατάρρευση των διατηρητέων στην Αθήνα. Τα δημοσιεύματα πλήθυναν και ανάρτησα σχετικό δημοσίευμα.

Στην Ξάνθη βλέπουν ότι παρουσιάζεται μια ευκαιρία. Μπροστά σε αυτήν προοπτική διαβάστε την παρακάτω επιστολή που έστειλε ο Σύλλογος των Κατοίκων της Παλιάς Πόλης στην Ξάνθης. Ζητά από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης να στηρίξει την πρόταση τους προς το Υπουργείο Οικονομίας.

«Ολοκληρωμένο πρόγραμμα, με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020, ενδεικτικού συνολικού προϋπολογισμό 100 εκατ. ευρώ, κατανεμημένο και στις 13 Περιφέρειες της χώρας,  για την διάσωση και αποκατάσταση των ιδιωτικών διατηρητέων κτηρίων και μνημείων αλλά και  την  επανένταξη των κτηρίων και των επιμέρους χρήσεών τους στην σύγχρονη κοινωνική και οικονομική ζωή, που έχει εκπονήσει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Διατηρητέων Κτιρίων και Μνημείων, προωθείται στην κυβέρνηση. Δείτε σχετικό άρθρο του Αργύρη Δεμερτζή  το link: http://ecopress.gr/?p=18563
Προφανώς και για την Ξάνθη ενδιαφέρει πολύ μια τέτοια δράση μέσω ΕΣΠΑ. 

Είναι πολύ σημαντικό για την Ξάνθη, να ΜΗΝ περιορίζεται σε χαρακτηρισμένα ως νεώτερα μνημεία κτίρια, αλλά να είναι για “κτήριο ή κτίσμα που έχει χαρακτηριστεί από το Κράτος, εν όλω ή εν μέρει, ως μνημείο ή ως διατηρητέο ή ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΕΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ”.
Στον πυρήνα της πρότασης είναι να αρχίσει άμεσα απευθείας από το υπουργείο Ανάπτυξης, πιλοτικό πρόγραμμα  της τάξης των 5 εκατ. ευρώ για μικρό αριθμό αποκατάστασης και επανάχρησης εμβληματικών διατηρητέων κτιρίων, ως σημείο και βάση αναφοράς για την γενική εφαρμογή του προγράμματος των 100 εκατ. ευρώ. 

Το Πρόγραμμα θα περιλαμβάνει διάφορα υποπρογράμματα. Το πρώτο κύριο υποπρόγραμμα περιλαμβάνει την επισκευή – αποκατάσταση όψεων και στεγών ή δωμάτων 500 περίπου διατηρητέων κτηρίων και μνημείων, ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευσή τους. Το δεύτερο κύριο υποπρόγραμμα περιλαμβάνει την πλήρη αποκατάσταση, ανάδειξη και επανάχρηση 50 περίπου διατηρητέων κτηρίων και μνημείων. Αυτά για το πιλοτικό πρόγραμμα, προφανώς με την εφαρμογή ολόκληρου του προγράμματος θα επωφεληθούν πολύ περισσότερα κτίρια.

Ενδιαφέρον για την Ξάνθη έχει και το υποπρόγραμμα ενίσχυσης επιχειρήσεων εφαρμογής παραδοσιακών τεχνικών απαραίτητων για την στερέωση και αποκατάσταση διατηρητέων κτηρίων και μνημείων, για την εξειδίκευση και πρακτική άσκηση νέων ανθρώπων σε επαγγέλματα της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (π.χ. λιθοδομών και ξυλόπηκτων τοιχοποιιών, ξύλινων στεγών και πατωμάτων, τραβηχτών επιχρισμάτων όψεων κλπ) από τους εναπομείναντες παραδοσιακούς τεχνίτες.

Επίσης ενδιαφέρον έχει και το υποπρόγραμμα καταγραφής και τεκμηρίωσης διατηρητέων κτηρίων και μνημείων, από νέους Αρχιτέκτονες αποφοίτους μεταπτυχιακών Αποκατάστασης Μνημείων, για την απόκτηση ενός Ενιαίου ψηφιακού Αρχείου των διατηρητέων κτηρίων και μνημείων της χώρας. Η Αρχιτεκτονική Σχολή στην Ξάνθη θα πρέπει ίσως να ξεκινήσει κάποιο ανάλογο μεταπτυχιακό πρόγραμμα.

Ο συμπολίτης μας κ. Σ. Γιαννακίδης που είναι και Υφυπουργός για το ΕΣΠΑ, περιμένουμε να υποστηρίξει την πρόταση αυτή, που έχει προφανή οφέλη για την Ξάνθη.

Εκ μέρους του ΔΣ,
Kωνσταντίνος Κουρτίδης, Πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου για την Προστασία και Αναβίωση της Παλιάς Ξάνθης.»

Επειδή, να χρησιμοποιήσω πάλι μια παροιμία «Το παιδί δεν πρόκειται να φάει αν δεν γκρινιάξει»
Δύο ερωτήσεις.

• Στην Σιάτιστα θα περιμένουμε να περάσουν πρώτα οι εκλογές; Όπου βλέπω μόνο ανάρτηση φωτογραφιών υποψηφίων και καθόλου προτάσεις. Αλλά και εμείς συλλογικά ως πολίτες τι θα κάνουμε;
• Οι τοπικοί βουλευτές μετά τους πανηγυρισμούς για την «Συμφωνία των Πρεσπών» και τον διαχωρισμό του Δήμου Βελβεντού – Σερβίων, πως θα μας βοηθήσουν προς την κατεύθυνση αυτή;

Λάζαρος Γ. Κώτσικας

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΤΟΥ ΦΑΡΔΥΚΑΜΠΟΥ

Έχουν περάσει ακριβώς 70 χρόνια από την λήξη του Ελληνικού Εμφυλίου. Ένας πόλεμος που ή Ελλάδα είχε περισσότερους νεκρούς, από αυτούς που είχε σε όλο τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ελλάδα δεν γιόρτασε ποτέ την απελευθέρωση της. Η ιστορία μας διδάσκει, να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.

Από το 1821, πριν ακόμα δημιουργηθεί το Ελληνικό Κράτος, η διχόνοια δηλητηρίαζε τους Έλληνες. Ο αλληλοσπαραγμός της περιόδου 1946 -1949 άφησε ανοιχτές πληγές. Είναι ίσως αστείο αυτό που ακολούθησε μετά την Μεταπολίτευση. Η έντονη κομματικοποίηση των ιστορικών επετείων. Οι εκδηλώσεις γίνονται για να τιμηθούν οι πρωταγωνιστές των γεγονότων κάθε επετείου, να θυμηθούμε και να κάνουμε κτήμα το μήνυμα της επετείου. Δεν είναι λίγες οι φορές, που οι γιορτές καταλήγουν σε ακραία πολιτική εκμετάλλευση. Η γελιοποίηση των ακραίων στοιχείων δεν έχει μερικές φορές όριο. Οι μεν απαξιώνουν τον Μακεδονικό Αγώνα, οι δε την Εθνική Αντίσταση. Για τους μεν υπήρξε μόνο ΕΑΜ, για τους δε υπήρξε μόνο ΕΔΕΣ. Πολιτική αντιπαράθεση σε επίπεδο γηπεδικής αντιπαράθεσης.

Σήμερα, πολλοί πιστοί στο κλίμα του διχασμού μοιράζουν απλόχερα τους χαρακτηρισμούς, εθνίκια και προδότες. Αυτοί έζησαν τον Εμφύλιο ή έστω διάβασαν για τις αγριότητες που διεπράχθησαν από κάθε πλευρά σε έναν αδελφοκτόνο πόλεμο; Τι ξέρουν για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, τους δύο εμφυλίους της περιόδου του 1821, τον Εθνικό Διχασμό, και τον μεγάλο Εμφύλιο;

Έχουμε άραγε την πολυτέλεια να ανεχόμαστε μια τέτοια συμπεριφορά. Όταν η χώρα μας βρίσκεται ουσιαστικά σε οικονομικό τέλμα; Όταν η Τουρκία ακολουθεί πιστά την πολιτική των προκλήσεων απέναντι μας και η διαφορά μας σε επίπεδο εξοπλισμών διευρύνεται; Όταν η φωτιά που καίει το καζάνι των Βαλκανίων είναι πάντοτε φουντωμένη.

Επαναλαμβάνω, πέρασαν εβδομήντα χρόνια από τον εμφύλιο. Όσοι ξανά τώρα φέρνουν στον πολιτικό διάλογο τέτοια θέματα, ας κάνουν στην άκρη. Άλλες είναι οι προτεραιότητες. Άλλο είναι το άγχος του Έλληνα που εγκαταλείπει την Ελλάδα για να εργαστεί στο εξωτερικό. Όχι ο θρίαμβος της «προοδευτικής» Αριστεράς ή της «πατριωτικής» Δεξιάς. Ποια είναι άραγε τα κριτήρια με τα οποία χαρακτηρίζεται κάποιος προοδευτικός ή πατριώτης;

Στην Μάχη του Φαρδυκάμπου, η πλειοψηφία των Σιατιστινών ακολούθησε το ΕΑΜ για να αντιμετωπίσουν τους Ιταλούς. Ανεξάρτητα από τα πολιτικά τους πιστεύω. Όλοι έβλεπαν έναν κοινό εχθρό, τίποτα άλλο. Όπως έγινε και στις 4 Νοεμβρίου 1912. Δύο ιστορικά γεγονότα, θρίαμβος της ενότητας και του εθελοντισμού.

Περιμένω να γιορταστεί κάποια μέρα η Μάχη του Φαρδυκάμπου με κάποιο άλλο τρόπο. Χωρίς κομματικές σημαίες, χωρίς πολιτικά συνθήματα, χωρίς κομματικές κορώνες.

Πότε;

Λάζαρος Γ. Κώτσικας