Στις 6 Ιανουαρίου 1828 στο Ναύπλιο φθάνει ο πρώτος κυβερνήτης του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. Ο Ιωάννης Καποδίστριας. Στις 11 αποβιβάζεται στην Αίγινα την πρωτεύουσα. Οι αγώνες επτά χρόνων επιτέλους δικαιώνονται. Μάρτυρας εκείνης της ημέρας ήταν ο Σιατιστινός Νικόλαος Κασομούλης. Οι αναμνήσεις του καταγράφηκαν με κάθε λεπτομέρεια στα απομνημονεύματα του, στα "ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ".
"Η 6 και η 11 [ημέρα] του Ιανουαρίου μηνός [1828] εφάνησαν οι λαμπρότεραι ημέραι δια το [Ελληνικό] Έθνος. Προετοιμασμένα τα πάντα, δια την τελετήν της υποδοχής του Κυβερνήτου, το Βουλευτικό Σώμα, το Ιερατείο, η Αντικυβερνητική Επιτροπή με του Υπουργούς και όλος ο λαός κάθε τάξεως, άνδρες, γυναίκαις, μικρά παιδιά έτρεξαν εις την Περιβόλαν, όπου έμμελεν να αποβιβασθή ο Κυβερνήτης, περιμένοντες να ιδούν τον άνδραν όστις κατά την τότε ιδέαν, ως προείπαμεν, επροορίσθη δια την σωτηρίαν της Ελλάδος.
Το σημείον της εξόδου του από τους πλοιάρχους των Βασιλικών Συμμαχικών πλοίων και Ελληνικών εδόθη, και αμέσως οι υψήπεται νάυται ευρέθησαν εν ροπή οφθαλμού παρατεταγμένοι οι μες εις τας αντέννας, οι δε εις τα πυροβόλα.
Καταβάς να εμβή εις την λέμβον του περιστοιχιμένος από τους αξιωματικούς του ναυτικού των συμμάχων Δυνάμεων και τους Έλληνας, οι φωναί, το «ούρρα – ούρρα – ούρρα» και οι ζητωκραυγαί ενωμένα με την βροντήν των πυροβόλων, έκαμαν τον λαόν να ανατριχιάζη και σκιρτά από την χαράν του, ωθούμενοι ποίος από ποίον να έβγη εμπρός να τον ιδή πρωτύτερα. Μόλις επάτησεν το έδαφος, και όλων οι καρδιαί εσκίρτησαν πάλιν του λαού. Πολλούς είδα να κλαίγουν από την χαρά τους, ευχαριστούντες τον Θεόν δια τον Άνδρα τον οποίον μας εξαπέστειλε."
Ας μας μείνει πως κλείνει την περιγραφή του για εκείνη την ημέρα, "Ενύκτωσε, και η νυξ της 11ης Ιανουαρίου απέρασεν με ευφροσύνη όλου του λαού και μελαγχολίαν μόνον μερικών προκρίτων αριστοκρατών".
Το σημείον της εξόδου του από τους πλοιάρχους των Βασιλικών Συμμαχικών πλοίων και Ελληνικών εδόθη, και αμέσως οι υψήπεται νάυται ευρέθησαν εν ροπή οφθαλμού παρατεταγμένοι οι μες εις τας αντέννας, οι δε εις τα πυροβόλα.
Καταβάς να εμβή εις την λέμβον του περιστοιχιμένος από τους αξιωματικούς του ναυτικού των συμμάχων Δυνάμεων και τους Έλληνας, οι φωναί, το «ούρρα – ούρρα – ούρρα» και οι ζητωκραυγαί ενωμένα με την βροντήν των πυροβόλων, έκαμαν τον λαόν να ανατριχιάζη και σκιρτά από την χαράν του, ωθούμενοι ποίος από ποίον να έβγη εμπρός να τον ιδή πρωτύτερα. Μόλις επάτησεν το έδαφος, και όλων οι καρδιαί εσκίρτησαν πάλιν του λαού. Πολλούς είδα να κλαίγουν από την χαρά τους, ευχαριστούντες τον Θεόν δια τον Άνδρα τον οποίον μας εξαπέστειλε."
Το Κυβερνείο του Ι. Καποδίστρια στην Αίγινα |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου