Είναι γνωστή σε πολλούς μας , ότι η συμπεριφορά με την οποία αντιμετώπισε το Ελληνικό Κράτος τους Αγωνιστές του 1821 δεν ήταν και η καλύτερη. Έτσι πολλοί τους έφτασαν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και κατάντησαν ζητιάνοι όπως ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος!
Έτσι αναγκαζόταν να κάνουν αίτηση στην οποία κατέγραφαν έναν σύντομο ιστορικό της δράσης τους στην Επανάσταση, παρουσίαζαν την οικονομική τους κατάσταση και αιτούνταν για μία σύνταξη, προκειμένου να συντηρήσουν την οικογένεια τους. Για να τύχει έγκριση, η αίτηση τους, θα έπρεπε να συνοδεύεται από έγγραφα – βεβαιώσεις στα οποία άλλοι αγωνιστές του 1821 πιστοποιούσαν την αλήθεια των γραφομένων του αιτούντα.
Ο Ιωάννης Κασομούλης, ο αδερφός του Νικόλαου και γιός του Κωνσταντίνου «εκ Σιατίστης» είναι συντάκτης μιας τέτοιας αιτήσεως. Η φωτογραφία (πηγή: http://siatista.blogspot.com/2009/12/blog-post_3398.html, από όπου προέρχεται και η καθαρογραφή της αίτησης) είναι το αντίγραφο της πρώτης σελίδας της αιτήσεως και αποτελεί μέρος των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Στάλθηκε την 21η Ιουνίου 1865 στην Επιτροπή Αγώνων και Θυσιών.
Ο Ιωάννης δηλώνει κάτοικος Κύμης. Περιγράφει πιο εκτενέστερα την συμμετοχή της οικογένειας στις μάχες που έγιναν στην Νάουσα. Ο πατέρας του τραυματίστηκε και πέθανε λίγο αργότερα ενώ οι αδερφές του και η μητέρα του κρατήθηκαν όμηροι στην Θεσσαλονίκη. Απελευθερώθηκαν μετά την αποστολή λύτρων. Γράφει για την θυσία του αδερφού του Δημήτρη στην Έξοδο του Μεσολογγίου και τον θάνατο του Γεωργίου σε μάχη με άλλους Έλληνες το 1838. Ο Γεώργιος είχε καταταχθεί στον στρατό.
«Η αναφορά παραπόνων του Ιωάννου Κασομούλη, υιού Κωνσταντίνου Κασομούλη του εκ Σιατίστης της Μακεδονίας, κατοίκου της περιοχής Κύμης.
Προς τον Κύριoν Πρόεδρον και τα Μέλη της Επί των Αγώνων και Θυσιών Επιτροπής
Ο ευσεβάστως υποφαινόμενος μέλος ευκαταστάτου οικογενείας υιός του εκ Σιατίστης Kωνσταvτίνoυ Κασομούλη εταιριστού της Φιλικής Εταιρίας της Επαναστάσεως. Από του 1821 αειμνήστου αυτού πατρός μου, των τριών αδελφών μου, του Νικολάου, Γεωργίου, Δημητρίου, συναγωνισθέντες κατά τον ιερό αγώνα πρώτος ο πατήρ μου απέθανεν ενδόξως εν Ναούση της Μακεδονίας, πληγωθείς τρις εν τω πολέμω εις το Στήθoς, τον δεξιόν βραχίονα και κατά τον δεξιόν μαστόν παρά των εχθρών. Μετά τον θάνατόν του αιχμαλωτισθείς εγώ, η Μήτηρ μου, και δύο αδελφές μου, μόλις των συγγενικών αδρών λύτρων η αιχμάλωτος οικογένεια απελευθερώθη, εκτός εμού δραπετεύσαντος από τας χείρας των Τούρκων και μεταβάντος εις την Σερβίαv, εκείθεv δε εις Ελλάδα, όπου συvηγωvίσθηv μετά τωv αδελφώv μου. Πασίγvωστος είvαι η μεγάλη θυσία της οικογεvείας μου, και εκ τωv αδελφώv μου είς έπεσε θύμα εις τηv έξοδοv της Φρουράς Μεσολογγίου, ο Δημήτριος. Ο δε Γεώργιος αδελφός μου, το 1838. Αξιωματικός ωv εδολοφοvήθη παρ’ άλλωv.
Και εις το 10ο Τάγμα τωv Ελαφρών Σωμάτωv, επί Κυβερvήτου, λοχίας Σιτιστής διετέλεσα υπό τοv Ταγματάρχηv Αθαvάσιοv Βαλτιvόv. Ουδεμίαv παρά του Έθvους και της ελληvικής Κυβερvήσεως αvτομοιβήv έλαβα, ο πολυμελής και προφαvώς δυστυχής Οικογεvειάρχης οκτώ ατυχώv τέκvωv ανηλίκωv. Εγκλείω εις την ταπεινήν μου αυτήν αναφοράν: 1) Πιστοποίησιν του Δημητρίου Τζιάμη Καρατάσου, 2) Του Διαμαντή Ν. Ολυμπίου, 3) Του Νότη Βότζαρη και Κίτζου Τζαβέλα, Μήτζου Κοντογιάννη, Ανδρέα Ίσκου, του Γρηγορίου Λιακατά, 4) Καλλινίκου Τζιάρα, Τόλια Λαζόπουλου, Ν. Στορνάρη, 5) Ν. Στουρνάρα και Γ. Λιακατά, και Νάσου Μάνταλου, 6) Πιστοποιητικό Δημαρχίας Χαλκίδος του Δημοτικού συμβουλίου υπ' αριθ. 798/784, Από 2 Ιουνίου 1843-7) του Κυβερνήτου Καποδιστρίου έγγραφον προς τον εκ Θεσσαλονίκης πρόξενον της Ρωσίας.
Παρακαλώ ευσεβάστως την Σ. Επιτροπήν όπως ευαρεστουμένη με δικαιώση.
Ευπειθέστατος
Ιωάννης Κ. Κασομούλης»
Η αίτηση συνοδεύεται μεταξύ άλλων από παλαιότερα έγγραφα του Νικόλαου Στουρνάρη (1778-1826, σκοτώθηκε στην Έξοδο του Μεσολογγίου), του Τσιάμη Καρατάσου (1798 - 1861) από την Νάουσα, του Ιωάννη Καποδίστρια και των Σουλιωτών οπλαρχηγών Κίτσου Τζαβέλα (1801-1855) και Νότη Μπότσαρη (1756 - 1841, θείος του Μάρκου).
Έτσι αναγκαζόταν να κάνουν αίτηση στην οποία κατέγραφαν έναν σύντομο ιστορικό της δράσης τους στην Επανάσταση, παρουσίαζαν την οικονομική τους κατάσταση και αιτούνταν για μία σύνταξη, προκειμένου να συντηρήσουν την οικογένεια τους. Για να τύχει έγκριση, η αίτηση τους, θα έπρεπε να συνοδεύεται από έγγραφα – βεβαιώσεις στα οποία άλλοι αγωνιστές του 1821 πιστοποιούσαν την αλήθεια των γραφομένων του αιτούντα.
Ο Ιωάννης Κασομούλης, ο αδερφός του Νικόλαου και γιός του Κωνσταντίνου «εκ Σιατίστης» είναι συντάκτης μιας τέτοιας αιτήσεως. Η φωτογραφία (πηγή: http://siatista.blogspot.com/2009/12/blog-post_3398.html, από όπου προέρχεται και η καθαρογραφή της αίτησης) είναι το αντίγραφο της πρώτης σελίδας της αιτήσεως και αποτελεί μέρος των Γενικών Αρχείων του Κράτους. Στάλθηκε την 21η Ιουνίου 1865 στην Επιτροπή Αγώνων και Θυσιών.
Ο Ιωάννης δηλώνει κάτοικος Κύμης. Περιγράφει πιο εκτενέστερα την συμμετοχή της οικογένειας στις μάχες που έγιναν στην Νάουσα. Ο πατέρας του τραυματίστηκε και πέθανε λίγο αργότερα ενώ οι αδερφές του και η μητέρα του κρατήθηκαν όμηροι στην Θεσσαλονίκη. Απελευθερώθηκαν μετά την αποστολή λύτρων. Γράφει για την θυσία του αδερφού του Δημήτρη στην Έξοδο του Μεσολογγίου και τον θάνατο του Γεωργίου σε μάχη με άλλους Έλληνες το 1838. Ο Γεώργιος είχε καταταχθεί στον στρατό.
«Η αναφορά παραπόνων του Ιωάννου Κασομούλη, υιού Κωνσταντίνου Κασομούλη του εκ Σιατίστης της Μακεδονίας, κατοίκου της περιοχής Κύμης.
Προς τον Κύριoν Πρόεδρον και τα Μέλη της Επί των Αγώνων και Θυσιών Επιτροπής
Ο ευσεβάστως υποφαινόμενος μέλος ευκαταστάτου οικογενείας υιός του εκ Σιατίστης Kωνσταvτίνoυ Κασομούλη εταιριστού της Φιλικής Εταιρίας της Επαναστάσεως. Από του 1821 αειμνήστου αυτού πατρός μου, των τριών αδελφών μου, του Νικολάου, Γεωργίου, Δημητρίου, συναγωνισθέντες κατά τον ιερό αγώνα πρώτος ο πατήρ μου απέθανεν ενδόξως εν Ναούση της Μακεδονίας, πληγωθείς τρις εν τω πολέμω εις το Στήθoς, τον δεξιόν βραχίονα και κατά τον δεξιόν μαστόν παρά των εχθρών. Μετά τον θάνατόν του αιχμαλωτισθείς εγώ, η Μήτηρ μου, και δύο αδελφές μου, μόλις των συγγενικών αδρών λύτρων η αιχμάλωτος οικογένεια απελευθερώθη, εκτός εμού δραπετεύσαντος από τας χείρας των Τούρκων και μεταβάντος εις την Σερβίαv, εκείθεv δε εις Ελλάδα, όπου συvηγωvίσθηv μετά τωv αδελφώv μου. Πασίγvωστος είvαι η μεγάλη θυσία της οικογεvείας μου, και εκ τωv αδελφώv μου είς έπεσε θύμα εις τηv έξοδοv της Φρουράς Μεσολογγίου, ο Δημήτριος. Ο δε Γεώργιος αδελφός μου, το 1838. Αξιωματικός ωv εδολοφοvήθη παρ’ άλλωv.
Και εις το 10ο Τάγμα τωv Ελαφρών Σωμάτωv, επί Κυβερvήτου, λοχίας Σιτιστής διετέλεσα υπό τοv Ταγματάρχηv Αθαvάσιοv Βαλτιvόv. Ουδεμίαv παρά του Έθvους και της ελληvικής Κυβερvήσεως αvτομοιβήv έλαβα, ο πολυμελής και προφαvώς δυστυχής Οικογεvειάρχης οκτώ ατυχώv τέκvωv ανηλίκωv. Εγκλείω εις την ταπεινήν μου αυτήν αναφοράν: 1) Πιστοποίησιν του Δημητρίου Τζιάμη Καρατάσου, 2) Του Διαμαντή Ν. Ολυμπίου, 3) Του Νότη Βότζαρη και Κίτζου Τζαβέλα, Μήτζου Κοντογιάννη, Ανδρέα Ίσκου, του Γρηγορίου Λιακατά, 4) Καλλινίκου Τζιάρα, Τόλια Λαζόπουλου, Ν. Στορνάρη, 5) Ν. Στουρνάρα και Γ. Λιακατά, και Νάσου Μάνταλου, 6) Πιστοποιητικό Δημαρχίας Χαλκίδος του Δημοτικού συμβουλίου υπ' αριθ. 798/784, Από 2 Ιουνίου 1843-7) του Κυβερνήτου Καποδιστρίου έγγραφον προς τον εκ Θεσσαλονίκης πρόξενον της Ρωσίας.
Παρακαλώ ευσεβάστως την Σ. Επιτροπήν όπως ευαρεστουμένη με δικαιώση.
Ευπειθέστατος
Ιωάννης Κ. Κασομούλης»
Η αίτηση συνοδεύεται μεταξύ άλλων από παλαιότερα έγγραφα του Νικόλαου Στουρνάρη (1778-1826, σκοτώθηκε στην Έξοδο του Μεσολογγίου), του Τσιάμη Καρατάσου (1798 - 1861) από την Νάουσα, του Ιωάννη Καποδίστρια και των Σουλιωτών οπλαρχηγών Κίτσου Τζαβέλα (1801-1855) και Νότη Μπότσαρη (1756 - 1841, θείος του Μάρκου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου