Αναφερόμενοι στην έννοια της προσφοράς και στο ιδεώδες του εθελοντισμού σε πολλές αναρτήσεις, αξίζει μνείας, μια στιγμή της ιστορίας της οικογένειας Παπαγεωργίου. Της οικογένειας των μεγάλων ευεργετών της Σιάτιστας.
Την πληροφορία αντλήσαμε από το βιβλίο του Αναστασίου Νικόλαου Δάρδα με τίτλο «Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ» (σελ 120-121), ο οποίος με την σειρά του την εξακρίβωσε από τα πρακτικά των συνεδριάσεων των επιτροπών που είχαν επωμιστεί το βάρος της διαχείρισης της κατασκευής του έργου.
Την άνοιξη του 1913 έχουν επανεκινήσει οι προεργασίες για να την ανέγερση του νεώτερου ναού του Αγίου Δημητρίου που θα αντικαθιστούσε αυτόν που είχε καταστραφεί από την μεγάλη πυρκαγιά, τον Ιούλιο του 1910.
Ανάμεσα σε αυτές τις προεργασίες ήταν η αγορά και η συγκέντρωση των απαραίτητων οικοδομικών υλικών. Στα υλικά συμπεριλαμβανόταν ειδικές αμμόπετρες για αγκωνάρια και για άλλες καλλιτεχνικές εργασίες του ναού. Το κόστος του έργου θα ήταν μικρότερο, αν οι αμμόπετρες προερχόταν από την περιοχή του Προφήτη Ηλία.
Στην περιοχή του Προφήτη Ηλία, Νικόλαος (Κουλούσης) Παπαγεωργίου, ο παππούς των αδελφών Γεωργίου Παπαγεωργίου είχε στην ιδιοκτησία του ένα χωράφι και του ζητήθηκε η άδεια για να βγάλουν αμμόπετρες από αυτό. Ο Νικόλαος αντί της άδειας τους παραχώρησε το κτήμα του χωρίς καμία αμοιβή. Στην ίδια ευγενική χειρονομία προχώρησε και η Τσέπω (Δέσποινα) Γκόγκου που είχε και αυτή χωράφι στην ίδια περιοχή.
Ο Νικόλαος Παπαγεωργίου έκανε την πρώτη δωρεά της οικογενείας και χωρίς να το ξέρει ήταν η πρώτη μιας σειράς πολύ μεγαλύτερων δωρεών. Τριάντα χρόνια αργότερα όταν θα εκτελούνταν από τους Γερμανούς ο γιος του Γεώργιος, ο εγγονός του Νικόλαος θα ξεκινούσε την μεγάλη πορεία προσφοράς της οικογένειας Παπαγεωργίου.
OI MEGALOI ARXONTES THS SIATHSTAS O8EOS NA TOUS XAREIZH YGEIA
ΑπάντησηΔιαγραφή