Η αξιοποίηση των αρχοντικών μας. Απορίες και προτάσεις.

Χθες με αρκετό ενδιαφέρον διάβασα το άρθρο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ) με τον τίτλο «Ο Άγγελος Σικελιανός επέστρεψε στο «σπίτι» του». Το άρθρο παρουσιάζει το αποτέλεσμα της συνεργασίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.

To σπίτι του Άγγελου Σικελιανού

Η τράπεζα χρηματοδότησε με το ποσό του 1.600.000€, την αγορά, την αναστήλωση και την μετατροπή σε μουσείο του σπιτιού του Άγγελου Σικελιανού στην Λευκάδα. Έτσι και το μνημείο διασώθηκε και θα αποτελέσει έναν επιπλέον πόλο έλξης των επισκεπτών και των τουριστών του νησιού. Το έργο υλοποιήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Μοιραία μου δημιουργούνται τρεις απορίες!

• Έχουμε ποτέ χτυπήσει την πόρτα κάποιου φορέα, κάποιου ιδρύματος για να αναλάβει ένα τέτοιο έργο στην Σιάτιστα; Μέσω ενός τέτοιου έργου η Σιάτιστα θα επωφεληθεί, θα προβληθεί μέγιστα ο χρηματοδότης του ενώ και ο ιδιοκτήτης του αρχοντικού θα απεγκλωβιστεί από ένα ακίνητο που δεν μπορεί να αξιοποιήσει κατά το δοκούν. Ο δεσμός μας με το «Ίδρυμα Άρης και Λίλιαν Βουδούρη» που σοφά διατηρούμε μπορεί να μας βοηθήσει να ανοίξουμε τέτοιες πόρτες. Δεν μπορούμε όμως να αξιοποιήσουμε και τα δικά μας ιδρύματα;

• Η μελέτη για την αναστήλωση και την επανάχρηση του αρχοντικού Μανούση προβλέπει η νέα του χρήση να είναι μουσείο της ιστορίας της γούνας. Ο Θεόδωρος Μανούσης ήταν η μεγαλύτερη μορφή της οικογενείας Μανούση. Ο Θεόδωρος Μανούσης είναι ο πρώτος καθηγητής Ιστορίας του νεοσύστατου τότε Πανεπιστημίου Αθηνών και μέγας εθνικός ευεργέτης. Δεν θα μπορούσαμε μέσω του αρχοντικού Μανούση εκτός από τον Θεόδωρο Μανούση να αναδείξουμε τους ανθρώπους των γραμμάτων που προέρχονται από την Σιάτιστα; Να μάθουν οι επισκέπτες της πόλης μας αλλά και εμείς ότι ο πλούτος που έκτισε τα αρχοντικά που θαυμάζουμε προέρχεται από ανθρώπους που ήταν δέκτες δυτικοευρωπαϊκών επιρροών, που συνειδητοποίησαν την σημασία της μόρφωσης. Που δεν ήταν πιστεύω τους, ότι ο πλούτος τους πρέπει αποκλειστικά να μετατραπεί σε υλικά αγαθά και έτσι δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ώστε η Σιάτιστα να γίνει πνευματικό κέντρο της εποχής τους και να ξεπηδήσουν θαυμαστές προσωπικότητες.

• Γιατί όλα αυτά τα χρόνια, στενόμυαλα, θεωρούμε ότι η αξιοποίηση των αρχοντικών είναι εφικτή μόνο μέσω της αγοράς τους από τον Δήμο; Γιατί δεν προσπαθούμε να μάθουμε και από τις πρακτικές των άλλων;

Λάζαρος Γ. Κώτσικας

Δρ. Πολιτικός Μηχανικός 

lkotsikas@gmail.com