ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ, η παρακαταθήκη μας

Έχει γίνει συνήθεια στην Σιάτιστα, να αποτελεί αιτία διαξιφισμών και συγκρούσεων, οι αποφάσεις που λαμβάνονται για την διάθεση των χρημάτων των Ιδρυμάτων. Πολλοί, ίσως δεν μπορούν να καταλάβουν τον λόγο για τον οποίο θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια σε αυτές τις αποφάσεις, σε σχέση με αυτές που λαμβάνονται για τα άλλα κονδύλια που έχει ο δήμος μας.

Για να τεκμηριώσεις την άποψη σου, να ορίσεις μια έννοια, δεν λίγες οι φορές που χρησιμοποιείς μια παρομοίωση, μια μεταφορά. Κάτι αντίστοιχο, ας μην ξεχνάμε έκανε και ο Χριστός με τις παραβολές του, στην Καινή Διαθήκη. Αυτό το τέχνασμα θα εφαρμόσω και εγώ.

Μιχαήλ Κουκουλίδης

Σε μια οικογένεια, ο πατέρας αφού από την βιοπάλη έχει δημιουργήσει την περιουσία του, είναι πάγια επιλογή να την μοιράζει στα παιδιά του, είτε εν ζωή, είτε μετά θάνατον. Εν ζωή, ο πατέρας δεν θα διστάσει να συμβουλεύσει τα παιδιά του όταν διαπιστώσει κακοδιαχείριση. Όταν τα παιδιά κληρονομήσουν την περιουσία, ο πατέρας θα έχει πεθάνει, τα παιδιά πλέον θα διαχειρίζονται την περιουσία αυτή με ένα μεγαλύτερο αίσθημα σεβασμού στον πατέρα τους, για τον κόπο που κατέβαλε για να μαζέψει δεκάρα - δεκάρα την περιουσία του και για την απόφαση του, να τους την κληροδοτήσει και δεν βρίσκεται πλέον κοντά τους. Θα ανταποκριθούν στην εμπιστοσύνη του; Στην αγάπη του;

Αλεξάνδρα Κουκουλίδου

Την μεγάλη περιουσία, τα παιδιά την διαχειρίζονται για την επαυξήσουν. Την μικρή περιουσία, ξέρουν πως ο πατέρας τους, τους την έδωσε όχι για να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες αλλά για να τους στηρίξει σε ένα σημαντικό στάδιο της ζωής. Είτε για να παντρευτούν, είτε για να ανοίξουν ένα νέο σπιτικό, είτε μια να ξεκινήσουν μια νέα δουλειά. Η επένδυση της θα φέρει μια σημαντική αλλαγή στην ζωή τους, με λίγα λόγια. Προτιμούν, να στερηθούν κάποιες τρέχουσες ανάγκες παρά να πειράξουν άσκοπα την κληρονομία τους. Είναι η μητέρα τότε που θα συμβουλεύσει τα παιδιά, «άστα τα χρήματα του πατέρα, αυτά είναι για αργότερα», όταν θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν άκαιρα αυτά τα χρήματα.

Πιστεύω ότι έγινα κατανοητός με την παρομοίωση που μετέφερα από την ζωή μας για το πώς πιστεύω πως θα πρέπει να διαχειριζόμαστε τα χρήματα των Ιδρυμάτων.

Δεν θα αντισταθώ να πω και την άποψη μου για το που πρέπει να κατευθύνονται τα χρήματα αυτά. Πολύ εύκολο! Ποιες ήταν οι προτεραιότητες των πραματευτάδων, των δωρητών μας, των ευεργετών μας;

Μα και φυσικά, η παιδεία μας και ο πολιτισμός μας!

Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD