ΤΟ ΣΟΥΛΙΩΤΙΚΟ ΚΕΙΜΗΛΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑ

Την προηγούμενη εβδομάδα αναφέρθηκα στον Αλή Πασά και του Σουλιώτες. Τέθηκε το ερώτημα, αν κατέφυγαν και στην Σιάτιστα κατατρεγμένοι Σουλιώτες. Ο Φίλιππος στα ιστορικά του σημειώματα Ζυγούρης καταγράφει ονόματα Σιατιστινών που είναι απόγονοι Σουλιωτών.

Νότης Μπότσαρης

Αποκαλύπτει παράλληλα και την ιστορία για ένα πολύτιμο κειμήλιο που υπήρχε στην Σιάτιστα αλλά δυστυχώς καταστράφηκε. Οι απόγονοι μιας από αυτές τις οικογένειες, η οικογένεια Ιωάννη Σαμαρά (την εποχή του Ζυγούρη), είχε στην κατοχή της επτά επιστολές του Μάρκου Μπότσαρη. Οι επιστολές αυτές κάηκαν το 1923 μαζί με το σπίτι της οικογένειας.

Ο Γιάννης Τόζης σε δημοσίευση του στο περιοδικό «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ» μας δίνει περισσότερες πληροφορίες. Ο Γεώργιος Μέγας είχε προλάβει να αντιγράψει αυτές τις επιστολές και στο περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων» που εκδόθηκε το 1916 (τρίτο τεύχος), ο Μέγας έδινε αρκετές λεπτομέρειες.

Οι επιστολές αυτές δεν ήταν επτά αλλά τέσσερις. Δεν ήταν του Μάρκου Μπότσαρη αλλά αναφερόταν στον διορισμό του Νότη (Παναγιώτη) Μπότσαρη στην θέση του επικεφαλής της φρουράς του Μεσολογγίου από την Συνέλευση της Επιδαύρου το 1822.

Οι επιστολές ήταν κρυμμένες μέσα σε μια φιάλη καλά ασφαλισμένη. Όσο για την οικογένεια Σαμαρά, όπως μας λέει ο Μέγας, το όνομα της το απέκτησε από τον πατέρα του Ιωάννη Μάρκο ο οποίος ήταν σαμαράς. Το σουλιώτικο της όνομα είχε ξεχαστεί.

Ο Νότης Μπότσαρης (1756-1845), θείος του Μάρκου Μπότσαρη, μέσα στα σχεδόν ενενήντα χρόνια που έζησε,  βίωσε ένδοξες στιγμές και πολλές προσωπικές τραγωδίες. Έχασε αδέρφια, παιδιά, γυναίκα, ανήψια και πολλούς άλλους συγγενείς της φάρας των Μποτσαραίων από τους Αλβανούς και τους Τούρκους. Μάλιστα στην καταδίωξη των Σουλιωτών από τον Αλή (1805), είδε την γυναίκα του και την κόρη του να πέφτουν και να πνίγονται στα αφρισμένα νερά του Αχελώου. Η κόρη του Λενιώ κατάφερε να πάρει μαζί της στον άλλον κόσμο και μερικούς από τους Αλβανούς που θέλησαν να την αρπάξουν.

«Τούρκοι, για μην πεδεύεστε, μην έρχεστε σιμά μου.

-σέρνω φουσέκια στην ποδιά και βόλια στις παλάσκες.

-Κόρη, για ρίξε τ” άρματα, γλύτωσε τη ζωή σου!

-Τι λέτε, μωρ’ παλιότουρκοι και σεις παλιοζαγάρια,

Εγώ είμαι η Λένω Μπότσαρη, του Νότη θυγατέρα,

και ζωντανή δεν πιάνομαι εις των Τούρκων τα χέρια»!