Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 220 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ. ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ;

Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται στην περιοχή μας, είναι ευχής έργο να γίνονται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συχνότητα. Δεν θα ήταν καλύτερο όμως πριν αποφασίσουμε την υλοποίηση τους, όταν μάλιστα αυτές αφορούν την πολιτιστική μας κληρονομιά, να εξετάσουμε αν έχουν την εξωστρέφεια που είχε η Σιάτιστα;

Αυτό επιτυγχάνεται, και με την συμμετοχή καινούργιων προσώπων που θα είναι αυτά που θα αποτελέσουν το επιπλέον κίνητρο για τον κόσμο να παρακολουθήσει την εκδήλωση. Ίσως προσελκύσουν και επισκέπτες που θα προέρχονται και εκτός των στενών ορίων της πόλης μας. Θα ακουστεί μια διαφορετική άποψη, θα ανακαλύψουμε την φιλοσοφία ενός ίσως διαφορετικά σκεπτόμενου ανθρώπου.

Ένα δείγμα τέτοιων εκδηλώσεων ήταν και το «ΠΕΛΕΚΟΝ 2018» που πραγματοποιήθηκε σχεδόν πριν δύο μήνες στην περιοχή μας. Επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες αλλά και μέλη της τοπικής κοινωνίας μας μίλησαν για την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας και για ανθρώπους που ξεκίνησαν από την Σιάτιστα και μεγαλούργησαν, όπως η Θάλεια Φλωρά – Καραβία.

H παρουσία αυτών των ανθρώπων, ανοίγει νέες προοπτικές για το μέλλον. Από κοντά γνωρίζουν την ιστορία και τα μνημεία της πόλης μας και αποκομίζουν εντυπώσεις που τις μεταφέρουν στο δικό τους κύκλο. Ανοίγουμε έτσι νέους κύκλους γνωριμιών. Για την επόμενη φορά.

Προφανώς μια τέτοια εκδήλωση θέλει έναν απαιτητικό σχεδιασμό με μεγαλύτερο χρονοδιάγραμμα αλλά προσδοκούμε περισσότερα οφέλη. Όλα αυτά που παραπάνω που περιγράφω, ίσως είναι περιττά, αν δεν επιδιώκουμε την εξωστρέφεια αλλά απλά θέλουμε να ετοιμάσουμε μια επετειακή εκδήλωση σε κλειστό τοπικό κύκλο.

Επειδή δεν θέλω να μιλάω με υπονοούμενα, θα αναφερθώ στην εκδήλωση που με ώθησε να κάνω αυτή την δημοσίευση και διοργανώνεται με αφορμή τα 220 χρόνια από την εκτέλεση του Ρήγα και των επτά εκ των συντρόφων του, σήμερα στο Κουκουλίδειο Πνευματικό Κέντρο. Αξίζουν συγχαρητήρια στους εισηγητές, που θα μας συνοψίσουν το έργο των εθνομαρτύρων αλλά και θα μας περιγράψουν τον σκοπό της θυσία τους (που είναι και το σημαντικότερο κατά τη άποψη μου).

Το παράπονο μου, θεωρώ πως έχω δικαίωμα να το εκφράσω, είναι πως λείπουν τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να δώσουν αυτόν τον διαφορετικό τόνο. Δεν μπορώ ίσως να αναγνωρίσω το στόχο της εκδήλωσης.

Είχα αναφέρει και ένα παράδειγμα για ένα από τα πρόσωπα από τα οποία θα μπορούσαν να παραστούν. Ένας από τους νικητές του βραβείου «ΜΑΡΚΙΔΑΙ ΠΟΥΛΙΟΥ» του Μορφωτικού Ιδρύματος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης (ΕΣΗΕΜ-Θ).; Ίσως. Αλλά και κάποιος από όσους είτε δημοσίευσαν εργασίες ή βιβλία για τον Ρήγα, είτε μελέτησαν το έργο του, δεν θα ήταν επίσης μια καλή ιδέα;

Η κληρονομία των Μαρκίδων Πούλιου, του Θεοχάρη Τουρούντζια, των αδερφών Εμμανουήλ είναι πολύ βαριά και δημιουργεί απαιτήσεις σε όλους μας. Αλλά ας μην το ξεχνάμε είναι το διαβατήριο για πολύ περισσότερα πράγματα. Διαβατήριο που πολύ εναγωνίως ψάχνουν να βρουν.

Σιάτιστα, 5 Αυγούστου 2018

Λάζαρος Γ. Κώτσικας

Πολιτικός Μηχανικός, PhD