Είναι ένα ερώτημα. Ποια είναι;
Σε κάθε πόλη, χωριό, στην Ελλάδα μια τέτοια μέρα είναι συνήθως αυτή που απελευθερώθηκε από τον Τουρκικό ζυγό. Η 4η Νοεμβρίου 1912 για την Σιάτιστα. Δεν αναφέρομαι όμως σε αυτή τη μέρα που κάθε πόλη έχει ένα τέτοιο σημείο στην ιστορία της.
Δεν αναφέρομαι σε μια θρησκευτική γιορτή, όπως η 26η Οκτωβρίου που η Σιάτιστα τιμά τον πολιούχο της Άγιο Δημήτριο. Το ίδιο και η Θεσσαλονίκη που είναι φυσικό τότε να τραβά όλη την προσοχή της πάνω.
Ούτε ο Δεκαπενταύγουστος, το Πάσχα του καλοκαιριού. Μια περίοδος γεμάτη από πανηγύρια και από έθιμα σε όλη την Ελλάδα.
Πιστεύω ότι αρχίζω και γίνομαι κατανοητός αλλά ας γίνω πιο συγκεκριμένος.
Εννοώ για μια μέρα διαφορετική. Τότε ένα ιστορικό γεγονός συνέβη με ξεχωριστή σημασία όχι μόνο για την Σιάτιστα αλλά και για το σύνολο της Ελλάδας.
Μια ημέρα που αν δούμε το πλήρες ιστορικό της, τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε θα διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν κάτι που απλά, έτυχε. Δεν έπεσε σαν δώρο από τον ουρανό.
Μια ημέρα που αυξάνει την υστεροφημία της πόλη μας. Δεν βοηθάει ίσως που ταυτίζεται με ένα οριακό σημείο της ζωής μας κάθε χρονιά. Γιατί; Θα καταλάβετε όταν αποκαλύψω, ποια είναι. Είναι δύσκολο αυτή τη μέρα να στραφούν τα μάτια πάνω μας. Πρέπει όμως και έστω μέσω μια απλής αναφοράς να την υπενθυμίζουμε σε όλους. Πρέπει με ισάξιες της ιστορικής της βαρύτητας εκδηλώσεις είτε λίγο πριν, είτε λίγο μετά, να γιορτάζουμε το γεγονός και να τιμούμε τους συντελεστές του.
Είναι η 31η Δεκεμβρίου. Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Έρχεται σε τρεις μέρες. Αλλάζει ο χρόνος. Αναθεωρούμε ότι έχουμε κάνει τη χρόνια που φεύγει και δίνουμε μια υπόσχεση για τον εαυτό μας. Δεν συνέβη στην Σιάτιστα. Αλλά δεν μειώνει την αξία του γεγονότος.
Τι συνέβη την 31η Δεκεμβρίου;
Στην Βιέννη το 1790, οι αδερφοί Γεώργιος και Πούλιος (Πούπλιος), οι γιοί του Μάρκου Πούλιου, οι Μαρκίδες Πούλιου εκδίδουν την πρώτη ελληνική εφημερίδα!
Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD
Σε κάθε πόλη, χωριό, στην Ελλάδα μια τέτοια μέρα είναι συνήθως αυτή που απελευθερώθηκε από τον Τουρκικό ζυγό. Η 4η Νοεμβρίου 1912 για την Σιάτιστα. Δεν αναφέρομαι όμως σε αυτή τη μέρα που κάθε πόλη έχει ένα τέτοιο σημείο στην ιστορία της.
Δεν αναφέρομαι σε μια θρησκευτική γιορτή, όπως η 26η Οκτωβρίου που η Σιάτιστα τιμά τον πολιούχο της Άγιο Δημήτριο. Το ίδιο και η Θεσσαλονίκη που είναι φυσικό τότε να τραβά όλη την προσοχή της πάνω.
Ούτε ο Δεκαπενταύγουστος, το Πάσχα του καλοκαιριού. Μια περίοδος γεμάτη από πανηγύρια και από έθιμα σε όλη την Ελλάδα.
Πιστεύω ότι αρχίζω και γίνομαι κατανοητός αλλά ας γίνω πιο συγκεκριμένος.
Εννοώ για μια μέρα διαφορετική. Τότε ένα ιστορικό γεγονός συνέβη με ξεχωριστή σημασία όχι μόνο για την Σιάτιστα αλλά και για το σύνολο της Ελλάδας.
Μια ημέρα που αν δούμε το πλήρες ιστορικό της, τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε θα διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν κάτι που απλά, έτυχε. Δεν έπεσε σαν δώρο από τον ουρανό.
Μια ημέρα που αυξάνει την υστεροφημία της πόλη μας. Δεν βοηθάει ίσως που ταυτίζεται με ένα οριακό σημείο της ζωής μας κάθε χρονιά. Γιατί; Θα καταλάβετε όταν αποκαλύψω, ποια είναι. Είναι δύσκολο αυτή τη μέρα να στραφούν τα μάτια πάνω μας. Πρέπει όμως και έστω μέσω μια απλής αναφοράς να την υπενθυμίζουμε σε όλους. Πρέπει με ισάξιες της ιστορικής της βαρύτητας εκδηλώσεις είτε λίγο πριν, είτε λίγο μετά, να γιορτάζουμε το γεγονός και να τιμούμε τους συντελεστές του.
Είναι η 31η Δεκεμβρίου. Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Έρχεται σε τρεις μέρες. Αλλάζει ο χρόνος. Αναθεωρούμε ότι έχουμε κάνει τη χρόνια που φεύγει και δίνουμε μια υπόσχεση για τον εαυτό μας. Δεν συνέβη στην Σιάτιστα. Αλλά δεν μειώνει την αξία του γεγονότος.
Τι συνέβη την 31η Δεκεμβρίου;
Στην Βιέννη το 1790, οι αδερφοί Γεώργιος και Πούλιος (Πούπλιος), οι γιοί του Μάρκου Πούλιου, οι Μαρκίδες Πούλιου εκδίδουν την πρώτη ελληνική εφημερίδα!
Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου