ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΠΝΟΥΚΑΓΙΑΣ, "Ο πατέρας μου"

Πριν δύο μέρες ήταν η παγκόσμια μέρα του βιβλίου. Ίσως να μην έκανα δημοσίευση, αν δεν τύχαινε να διαβάζω ένα από τα βιβλία του αείμνηστου Χρίστου Καπνουκάγια, με τίτλο «Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ». Το μικρό σε μέγεθος βιβλίο έρχεται να επιβεβαιώσει τον ρηθέν «Τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκαλάκια».

Το βιβλίο δεν είναι απλά μια αυτοβιογραφική εξιστόρηση του Χρίστου Καπνουκάγια . Είναι μια ηθογραφία της εποχής αυτής. Μαθαίνουμε, για χαμένα κομμάτια της υλικής και της άυλης πολιτιστική μας κληρονομιάς, για πρόσωπα, για πρωταγωνιστές της κοινωνικής ζωής της ακόμα τουρκοκρατούμενης Σιάτιστας.

Μερικά από τα κεφάλαια του βιβλίου, «ΑΙ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ», «Η ΦΡΑΣΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ», «Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ», «ΤΟ ΕΞΥΑΛΙΚΟΝ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ», «Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΤΟΣ ΜΟΥ ΩΣ ΚΑΝΩΝ ΒΙΟΥ ΜΟΥ». Είναι μικρά δείγματα της φιλοσοφικής σκέψης του διδάκτορα της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας (στο διάστημα αυτό εργάστηκε και ως δάσκαλος του κλασσικού μουσικοσυνθέτη Χαρίλαου Περπέσα). Ο τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν ήταν απλά ένας ερευνητής της λατινικής γραμματείας αλλά ήταν ερωτευμένος με αυτήν. Φαίνεται από το πώς έχει προσεκτικά διακοσμήσει το γλαφυρό κείμενο με γνωστά λατινικά αποφθέγματα.

Θα έλεγα πως με ιδιαίτερη προσμονή περιμένω να διαβάσω και άλλα δύο παρόμοια έργα του Χρίστου Καπνουκάγια. Πρόκειται για τα έργα «Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ» και «ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑΙ ΜΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ».

Μια απορία, αυτά τα μικρά αριστουργήματα δύσκολα μπορεί να τα βρει κανείς για να τα αγοράσει. Δεν αξίζουν άραγε μιας ανατύπωσης, που θα είναι μια ευκαιρία να μάθουν και οι νέοι, ποιος ήταν ο κύριος καθηγητής που τον παρακολουθούσαμε με το χαρακτηριστικό ντύσιμο και το μπαστουνάκι του πήγαινε σιγά – σιγά και καθόταν στο στασίδι του Αγίου Δημητρίου που είχε το όνομα του;