Η Λενιά Λινάκη (η οποία κατάγεται από το Δρυόβουνο), θα κάνει εισήγηση στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Βόλο. Το θέμα της είναι «Η άϋλη και υλική πολιτιστική κληρονομιά της Άνω Σύρου. Μια διαφορετική χαρτογράφηση».
Η αρχιτέκτων μηχανικός Λενιά Λινάκη είχε κάνει την πτυχιακή της εργασία και την διπλωματική της εργασία με αντικείμενο και στις δύο φορές την Σιάτιστα. Έκανε την πτυχιακή της εργασία στο ΤΕΙ Τρικάλων στο Τμήμα Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων του Παραρτήματος Τρικάλων, του ΤΕΙ Λάρισας, με θέμα «ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ ΚΟΖΑΝΗΣ». Την διπλωματική της εργασία την έκανε στο Τμήμα της Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα «ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ. ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ ΣΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ ΒΟΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ».
Εργάστηκε στο project Hermes στην Σύρο ενώ τώρα κάνει την διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα της Αρχιτεκτονικής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Αθήνα και από ότι έχω καταλάβει θα έχει σχέση πάλι με την Σιάτιστα.
Από την εμπειρία, της παλαιότερης μου εργασίας, στον τότε Δήμο Σιάτιστας, θυμάμαι και άλλες περιπτώσεις που φοιτητές στα πλαίσια της απόκτησης του διπλώματος τους, τους είχε ανατεθεί εργασία με αντικείμενο τους, την Σιάτιστα.
Είναι εύκολα αντιληπτό, ότι οι συνεργασίες με φοιτητές δημιουργούν μια σχέση μεταξύ δήμου και φοιτητή. Σχέση που μπορεί να οδηγήσει να γίνει η επαφή μεταξύ του δήμου και του επιστημονικού υπεύθυνου του φοιτητή. Κατ’ επέκταση θα ανοίξει και ο δίαυλος με την έδρα στην οποία ανήκει ο επιστημονικός υπεύθυνος – καθηγητής, το τμήμα, την σχολή και το Πανεπιστήμιο. Μπορώ να εκφράσω την γνώμη πως η σχέση που δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο μεταξύ δήμου και πανεπιστημίου είναι πιο οικεία καθώς ξεκινά από την βάση της πυραμίδας της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Τι μπορούμε να εξασφαλίσουμε έτσι; Την βοήθεια του φοιτητή και του μετέπειτα επιστήμονα. Την τεχνογνωσία της έδρας, του τμήματος και μερικές φορές χωρίς κόστος όταν είναι στα πλαίσια μιας αμοιβαίας σχέσης. Η έδρα θα αναθέσει και σε άλλους φοιτητές να εργαστούν ερευνητικά στην Σιάτιστα και από εκεί και πέρα η Σιάτιστα θα είναι ο τόπος που ο φοιτητής θα θέλει να ξαναεπισκεφτεί μαζί με την παρέα του ή και να την προτείνει στον κύκλο του. Ας μην ξεχνάμε, οι φοιτητικές αναμνήσεις είναι συχνά ευχάριστες εμπειρίες. Η έδρα μπορεί να οργανώσει εκπαιδευτικές επισκέψεις στην Σιάτιστα με ομάδες φοιτητών και ο κύκλος να διερευνηθεί ακόμα περισσότερο.
Δεν θα πρέπει να αμελούμε ποτέ και το αποτέλεσμα της ερευνητικής εργασίας των φοιτητών που μπορεί να είναι το πρωτόλειο κείμενο μιας αναπτυξιακής πρότασης που θέλει κάνει ο δήμος ή η πηγή έμπνευσης για ένα έργο που θα ταίριαζε να γίνει στην Σιάτιστα, γιατί το κεφάλαιο των προτάσεων είναι το σημαντικότερο στο κείμενο της διατριβής ή εργασίας του φοιτητή.
Η Ελένη Λινάκη, που κατάγεται από την περιοχή μας, που η Σιάτιστα κυριαρχεί στο ερευνητικό της πεδίο και έχει συνεργασίες με φορείς που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν, δεν ανήκει στο προφίλ των ανθρώπων που ο δήμος θα έπρεπε να κρατά συνεχής επαφή μαζί της. Μήπως υπάρχουν και άλλα παιδιά με ερευνητικό έργο στην Σιάτιστα και περιοριστήκαμε το πολύ σε μια τιμητική εκδήλωση;
Να συνεχίσω;
Που μπορεί να οδηγήσει η συνεργασία πλέον με το πανεπιστήμιο και το πανεπιστημιακό τμήμα; Στην συνέχεια της διαδρομής που ξεκινήσαμε από τον φοιτητή, το πανεπιστήμιο αρχίζει να γνωρίζεται καλύτερα με τους παράγοντες του δήμου και θα το ενδιέφερε να χρηματοδοτηθεί στα πλαίσια ερευνητικών προγραμμάτων, η παραγωγή έργου στην πόλη της Σιάτιστας. Αναφέρομαι στο έργο με την ευρύτερη έννοια του όρου. Το πανεπιστήμιο θα συνεργαστεί και θα αναλάβει σε μεγάλο βαθμό, το βάρος της περιγραφής του αντικειμένου του έργου, την σύνταξη του φακέλου της πρότασης της χρηματοδότησης. Μαζί με τον Δήμο θα διερευνήσουν τα χρηματοδοτικά εργαλεία από τα οποία θα ληφθούν, οι οικονομικοί πόροι για την υλοποίηση των έργων. Εργαλεία που γνώστης τους πλέον θα γίνει και ο Δήμος.
Στο θέμα του συνεδρίου τώρα. Το θέμα του δεν θα μας απασχολήσει γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν μας ενδιαφέρει. Δεν θα αναλύσω εδώ γιατί μας ενδιαφέρει γιατί δεν είναι ο σημερινός μου στόχος.
Αλλά όταν λέμε μας ενδιαφέρει το συνέδριο πως το εννοούμε. Απλά με μια απλή ανάγνωση της ανάρτησης; Μήπως με την παρουσία κάποιου που θα μπορεί να κατανοήσει πλήρως το θέμα του συνεδρίου και ο όποιος θα γνωρίσει νέες τάσεις, νέα εργαλεία στον τομέα της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς; Μήπως και με την πραγματοποίηση μιας εισήγησης που θα παρουσιαστεί το πολιτιστικό απόθεμα της Σιάτιστας και τα πεδία έρευνας που μπορούν να ανοίξουν; Μήπως με την επαφή του με τους άλλους παράγοντες του συνεδρίου; Μήπως και με την χορηγία του συνεδρίου όπου ο δήμος θα αφήσει να γίνει πιο ευδιάκριτη την ζέση που έχει για το θέμα; Μήπως και με την υποβολή μιας πρότασης για την διοργάνωση ενός νέου συνεδρίου στην Σιάτιστα; Μήπως η τύχη της πρότασης θα είναι καλύτερη, αν υπάρχουν οι φοιτητές, ο καθηγητής, η έδρα, το τμήμα, το πανεπιστήμιο που θα στηρίξουν αυτήν την πρόταση και οπότε ξαναγυρίζουμε στην πρώτη ενότητα της ανάρτησης
Ήταν στην πολιτική μας ή καλύτερα στην κουλτούρα μας, ένα τέτοιο πλάνο διαχείρισης των επικοινωνιών μας με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα; Αλλά όταν το πλάνο συντάσσεται υπάρχει ΣΚΟΠΟΣ. Σκοπός μας απ’ όσο θυμάμαι, ήταν το μη ρεαλιστικό όραμα της δημιουργίας ενός επιστημονικού εργαστηρίου στην Σιάτιστα.
Άρα μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε;
Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD
lkotsikas@gmail.com
Η αρχιτέκτων μηχανικός Λενιά Λινάκη είχε κάνει την πτυχιακή της εργασία και την διπλωματική της εργασία με αντικείμενο και στις δύο φορές την Σιάτιστα. Έκανε την πτυχιακή της εργασία στο ΤΕΙ Τρικάλων στο Τμήμα Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων του Παραρτήματος Τρικάλων, του ΤΕΙ Λάρισας, με θέμα «ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ ΚΟΖΑΝΗΣ». Την διπλωματική της εργασία την έκανε στο Τμήμα της Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα «ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ. ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ ΣΥΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ ΒΟΙΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ».
Εργάστηκε στο project Hermes στην Σύρο ενώ τώρα κάνει την διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα της Αρχιτεκτονικής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Αθήνα και από ότι έχω καταλάβει θα έχει σχέση πάλι με την Σιάτιστα.
Από την εμπειρία, της παλαιότερης μου εργασίας, στον τότε Δήμο Σιάτιστας, θυμάμαι και άλλες περιπτώσεις που φοιτητές στα πλαίσια της απόκτησης του διπλώματος τους, τους είχε ανατεθεί εργασία με αντικείμενο τους, την Σιάτιστα.
Είναι εύκολα αντιληπτό, ότι οι συνεργασίες με φοιτητές δημιουργούν μια σχέση μεταξύ δήμου και φοιτητή. Σχέση που μπορεί να οδηγήσει να γίνει η επαφή μεταξύ του δήμου και του επιστημονικού υπεύθυνου του φοιτητή. Κατ’ επέκταση θα ανοίξει και ο δίαυλος με την έδρα στην οποία ανήκει ο επιστημονικός υπεύθυνος – καθηγητής, το τμήμα, την σχολή και το Πανεπιστήμιο. Μπορώ να εκφράσω την γνώμη πως η σχέση που δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο μεταξύ δήμου και πανεπιστημίου είναι πιο οικεία καθώς ξεκινά από την βάση της πυραμίδας της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Τι μπορούμε να εξασφαλίσουμε έτσι; Την βοήθεια του φοιτητή και του μετέπειτα επιστήμονα. Την τεχνογνωσία της έδρας, του τμήματος και μερικές φορές χωρίς κόστος όταν είναι στα πλαίσια μιας αμοιβαίας σχέσης. Η έδρα θα αναθέσει και σε άλλους φοιτητές να εργαστούν ερευνητικά στην Σιάτιστα και από εκεί και πέρα η Σιάτιστα θα είναι ο τόπος που ο φοιτητής θα θέλει να ξαναεπισκεφτεί μαζί με την παρέα του ή και να την προτείνει στον κύκλο του. Ας μην ξεχνάμε, οι φοιτητικές αναμνήσεις είναι συχνά ευχάριστες εμπειρίες. Η έδρα μπορεί να οργανώσει εκπαιδευτικές επισκέψεις στην Σιάτιστα με ομάδες φοιτητών και ο κύκλος να διερευνηθεί ακόμα περισσότερο.
Δεν θα πρέπει να αμελούμε ποτέ και το αποτέλεσμα της ερευνητικής εργασίας των φοιτητών που μπορεί να είναι το πρωτόλειο κείμενο μιας αναπτυξιακής πρότασης που θέλει κάνει ο δήμος ή η πηγή έμπνευσης για ένα έργο που θα ταίριαζε να γίνει στην Σιάτιστα, γιατί το κεφάλαιο των προτάσεων είναι το σημαντικότερο στο κείμενο της διατριβής ή εργασίας του φοιτητή.
Η Ελένη Λινάκη, που κατάγεται από την περιοχή μας, που η Σιάτιστα κυριαρχεί στο ερευνητικό της πεδίο και έχει συνεργασίες με φορείς που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν, δεν ανήκει στο προφίλ των ανθρώπων που ο δήμος θα έπρεπε να κρατά συνεχής επαφή μαζί της. Μήπως υπάρχουν και άλλα παιδιά με ερευνητικό έργο στην Σιάτιστα και περιοριστήκαμε το πολύ σε μια τιμητική εκδήλωση;
Να συνεχίσω;
Που μπορεί να οδηγήσει η συνεργασία πλέον με το πανεπιστήμιο και το πανεπιστημιακό τμήμα; Στην συνέχεια της διαδρομής που ξεκινήσαμε από τον φοιτητή, το πανεπιστήμιο αρχίζει να γνωρίζεται καλύτερα με τους παράγοντες του δήμου και θα το ενδιέφερε να χρηματοδοτηθεί στα πλαίσια ερευνητικών προγραμμάτων, η παραγωγή έργου στην πόλη της Σιάτιστας. Αναφέρομαι στο έργο με την ευρύτερη έννοια του όρου. Το πανεπιστήμιο θα συνεργαστεί και θα αναλάβει σε μεγάλο βαθμό, το βάρος της περιγραφής του αντικειμένου του έργου, την σύνταξη του φακέλου της πρότασης της χρηματοδότησης. Μαζί με τον Δήμο θα διερευνήσουν τα χρηματοδοτικά εργαλεία από τα οποία θα ληφθούν, οι οικονομικοί πόροι για την υλοποίηση των έργων. Εργαλεία που γνώστης τους πλέον θα γίνει και ο Δήμος.
Στο θέμα του συνεδρίου τώρα. Το θέμα του δεν θα μας απασχολήσει γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν μας ενδιαφέρει. Δεν θα αναλύσω εδώ γιατί μας ενδιαφέρει γιατί δεν είναι ο σημερινός μου στόχος.
Αλλά όταν λέμε μας ενδιαφέρει το συνέδριο πως το εννοούμε. Απλά με μια απλή ανάγνωση της ανάρτησης; Μήπως με την παρουσία κάποιου που θα μπορεί να κατανοήσει πλήρως το θέμα του συνεδρίου και ο όποιος θα γνωρίσει νέες τάσεις, νέα εργαλεία στον τομέα της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς; Μήπως και με την πραγματοποίηση μιας εισήγησης που θα παρουσιαστεί το πολιτιστικό απόθεμα της Σιάτιστας και τα πεδία έρευνας που μπορούν να ανοίξουν; Μήπως με την επαφή του με τους άλλους παράγοντες του συνεδρίου; Μήπως και με την χορηγία του συνεδρίου όπου ο δήμος θα αφήσει να γίνει πιο ευδιάκριτη την ζέση που έχει για το θέμα; Μήπως και με την υποβολή μιας πρότασης για την διοργάνωση ενός νέου συνεδρίου στην Σιάτιστα; Μήπως η τύχη της πρότασης θα είναι καλύτερη, αν υπάρχουν οι φοιτητές, ο καθηγητής, η έδρα, το τμήμα, το πανεπιστήμιο που θα στηρίξουν αυτήν την πρόταση και οπότε ξαναγυρίζουμε στην πρώτη ενότητα της ανάρτησης
Ήταν στην πολιτική μας ή καλύτερα στην κουλτούρα μας, ένα τέτοιο πλάνο διαχείρισης των επικοινωνιών μας με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα; Αλλά όταν το πλάνο συντάσσεται υπάρχει ΣΚΟΠΟΣ. Σκοπός μας απ’ όσο θυμάμαι, ήταν το μη ρεαλιστικό όραμα της δημιουργίας ενός επιστημονικού εργαστηρίου στην Σιάτιστα.
Άρα μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούμε;
Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD
lkotsikas@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου