Νικόλαος Ψημμένος και Φλωροχώρι, μια προσωπική άποψη

Ένα σημαντικό έργο για την ιστορία της Σιάτιστας είναι αυτό του Γεώργιου Λάιου «Η ΣΙΑΤΙΣΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΜΑΝΟΥΣΗ (17ΟΣ – 19ΟΣ αι).» Καταγράφει την ιστορία της εξέλιξης του εμπορίου που τα καραβάνια είχαν αρχή τους, την Σιάτιστα. Με βάση την αναλυτική έρευνα και στην Ελλάδα αλλά και επί τόπου στην Ευρώπη, ο συγγραφέας δίνει πληροφορίες για τους Σιατιστινούς πραματευτάδες και τους δύο μεγαλύτερους σιατιστινούς εμπορικούς οίκους. Του Χατζημιχαήλ και του Μανούση.

Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, Η Σιάτιστα και στην ενότητα, Το τοπωνύμιο «Σιάτιστα», ο Γεώργιος Λάιος απορρίπτει την ετυμολογία του προσωνυμίου «Φλωροχώρι» ως το χωριό με το πολλά πλούτη.

Ο καθηγητής Νικόλαος Ψημμένος είχε πάντα στο επίκεντρο του, την ιστορία της Σιάτιστας και τον απασχόλησε και το θέμα της ετυμολογίας του ονόματος της. Δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να αντικρούσει την άποψη του Γεώργιου Λάιου. Την καταγράφει και στην πρώτη σελίδα του αντίτυπου του βιβλίου που βρίσκεται στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σιάτιστας – Μανούσεια.

Γράφει λοιπόν:

«Οι σποραδικοί Σιατιστινοί μετανάστες του 17ου αιώνα μετρούσαν τα πλούτη τους όχι με τα δικά μας μέτρα, αλλά με τα μέτρα που επέβαλλε το περιβάλλον τους και μάλιστα εδώ στην Ελλάδα. Με το ίδιο σκεπτικό του κ. Λάιου θα μπορούσαμε να απορρίψουμε και το προσωνύμιο  Φλωροχώρι. Κι όμως η προσωνυμία είναι ιστορικά παραδομένη και ακλόνητη σ’ επιχειρήματα του είδους αυτού.

Οι ξένοι περιηγητές ίσως απέφυγαν επισκέψεις στη Σιάτιστα όχι γιατί δεν ήταν Φλωροχώρι αλλά γιατί ήταν δυσπρόσιτη. Η ληστεία πιθανό να έπαιξε επίσης το ρόλο της. Εξάλλου κύριος στόχος των περιηγητών ήταν όχι τα μέρη της Κεντρικής Ελλάδας. Για αυτό λείπουν για παράδειγμα, και απεικονίσεις από τα μέρη της στα περισσότερα και σπουδαιότερα ταξιδιωτικά και εικονογραφικά έργα (Braun – Heogenberg, Turnefort κλπ).

Αυτά ως πρώτες σκέψεις και μόνο.

Ν.Ψ.»