ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ

Μια πολύ όμορφη σειρά της ΕΡΤ. Την πυροβολούμε, και όχι άδικα, πάρα πολλές φορές, αλλά πρέπει να ομολογήσουμε ότι έχει στο βιογραφικό τις και πολύ καλές, πρωτότυπε παραγωγές.

ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΓΟΡΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Το καφενείο, το δισκάδικο, η λαϊκή αγορά, η πιάτσα των ταξί, τα κλαρίνα, το πατσατζίδικο (το σημείο συγκέντρωσης των ξενύχτηδων) είναι μερικά από τα στέκια στα οποία περνάει τον χρόνο του χαζεύοντας και μιλώντας με τους θαμώνες του, ο δημιουργός της σειράς με τον οποίο προσπαθούμε και εμείς να ταυτιστούμε.

Το επεισόδιο που αναρτώ είναι για το παλαιοβιβλιοπωλείο.  Όσο και αν προχωρήσει η τεχνολογία και μας προσφέρει ένα νέο εργαλείο, με το οποίο μπορούμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο, δύσκολα θα μας δώσεις την μαγεία του να ξεφυλλίζεις και να ρουφάς το περιεχόμενο των σελίδων ενός βιβλίου. Δεν θα μπορέσεις να νιώσεις την οσμή του φρεσκοτυπωμένου βιβλίου ή του πολλά χρόνια καταχωνιασμένου σε ένα ράφι βιβλίου.

Πολλοί συμπατριώτες μας φρόντισαν ξεκινώντας πριν διακόσια πενήντα να αυξάνει η λίστα των βιβλίων. Είτε τυπώνοντας τα όπως οι Μαρκίδες, είτε γράφοντας τα όπως ο Γεώργιος Ζαβίρας, είτε χρηματοδοτώντας τα όπως ο Ιωάννης Μανούσης, είτε βοηθώντας μας να τα διαβάσουμε όπως ο Μιχαήλ Παπαγεωργίου που έγραψε το πρώτο αλφαβητάρι.

Δύσκολα νιώθεις το συναίσθημα ενός βιβλιοφάγου όταν ανακαλύψει ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. 

Εδώ θα βρει ένα βιβλίο που εναγωνίως αναζητούσε. Θα ξεθάψει ένα βιβλίο με έναν πολύ ενδιαφέρον τίτλο που αγνοούσε την ύπαρξη του.

Θα συναντήσει στην ίδια ακριβώς έκδοση, ένα βιβλίο των παιδικών του χρόνων, έναν παλιόφιλο που του κρατούσε συντροφιά και τον έχασε.