Η Σιάτιστα απελευθερώθηκε το 1912. Την 31η Μαΐου 1915 μέσα σε ένα κλίμα οξυμένου φανατισμού γίνεται η πρώτη εκλογική αναμέτρηση. Είμαστε στην περίοδο του Εθνικού Διχασμού που θα καταλήξει σε επτά χρόνια στην Μικρασιατική Καταστροφή.
Η απόφαση του ελληνικού λαού θα ήταν κρίσιμη. Υπέρ του κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου που θέλει την είσοδο στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο υπέρ της συμμαχίας Αγγλίας – Γαλλίας – Ρωσίας – Σερβίας ή υπέρ του φιλοβασιλικού Κόμματος του Δημητρίου Γούναρη (ο οποίος εκτελέστηκε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή); Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επιθυμούσε την ουδετερότητα που απέβαινε προς όφελος των Γερμανών.
Δύο υποψήφιοι με καταγωγή από την Σιάτιστα είχαν τοποθετηθεί στα δύο κυριότερα στρατόπεδα της εκλογικής αυτής αναμέτρησης. Ο δικηγόρος Αριστείδης Ζάχος ήταν μαζί με τον Δημήτριο Γούναρη. Όλη η οικογένεια Ζάχου ήταν φίλα προσκείμενη στην βασιλική οικογένεια. Ο αδερφός του Αριστείδη, ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης ήταν και δάσκαλός του μετέπειτα Βασιλιά Παύλου. Ο Αριστείδης Ζάχος είχε προλάβει να χρηματήσει για μικρό χρονικό διάστημα δικοικητής των Αγίων Σαράντα στην Βόρεια Ήπειρό.
Ο δικηγόρος και πανεπιστημιακός Κωνσταντίνος Δεμερτζής ήταν στο κόμμα των Φιλελευθέρων. Στις 30 Νοεμβρίου 1935 θα ορκιζόταν πρωθυπουργός. Η θητεία του κράτησε λίγους μήνες. Στις 13 Απριλίου 1936 πέθανε σε ηλικία εξήντα ετών, αιφνιδίως από καρδιακή ανακοπή. Ακολούθησε η Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου του Ιωάννη Μεταξά.
Ο Χρίστος Καπνουκάγιας στο βιβλίο του «Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ» περιγράφει τις ομιλίες των δύο πολιτικών ανδρών. Ο Αριστείδης Ζάχος μίλησε στον Άγιο Αθανάσιο ενώ ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής μίλησε στην κεντρική πλατεία της Χώρας. Ο δεκαπεντάχρονος τότε Καπνουκάγιας, παρακολούθησε την ομιλία του Αριστείδη Ζάχου που είχε έρθει στην Σιάτιστα με τον Γεώργιο Μπούσιο και αξιολόγησε ως καλύτερη την ομιλία του δευτέρου.
Ο πατέρας του καθώς και η πλειοψηφία των κατοίκων των απελευθερωμένων περιοχών της Ελλάδας ήταν υπέρ των φιλοβασιλικών. Ο βασιλιάς θεωρούνταν σύμβολο εθνικής ενότητας και οι Μακεδόνες δεν ήθελαν τον διχασμό. Όμως, οι άτυχες επιλογές του Κωνσταντίνου έφεραν τα γνωστά μοιραία αποτελέσματα.
Ο Αριστείδης Ζάχος και ο Γεώργιος Μπούσιος ήταν αυτοί που χαμογέλασαν στο τέλος.
 |
| Αριστείδης Ζάχος |
Δύο υποψήφιοι με καταγωγή από την Σιάτιστα είχαν τοποθετηθεί στα δύο κυριότερα στρατόπεδα της εκλογικής αυτής αναμέτρησης. Ο δικηγόρος Αριστείδης Ζάχος ήταν μαζί με τον Δημήτριο Γούναρη. Όλη η οικογένεια Ζάχου ήταν φίλα προσκείμενη στην βασιλική οικογένεια. Ο αδερφός του Αριστείδη, ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης ήταν και δάσκαλός του μετέπειτα Βασιλιά Παύλου. Ο Αριστείδης Ζάχος είχε προλάβει να χρηματήσει για μικρό χρονικό διάστημα δικοικητής των Αγίων Σαράντα στην Βόρεια Ήπειρό.
 |
| Ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής αριστερά του Βασιλία Γεωργίου Β' κατά την επιλογή του ως πρωθυπουργός |
Ο Χρίστος Καπνουκάγιας στο βιβλίο του «Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ» περιγράφει τις ομιλίες των δύο πολιτικών ανδρών. Ο Αριστείδης Ζάχος μίλησε στον Άγιο Αθανάσιο ενώ ο Κωνσταντίνος Δεμερτζής μίλησε στην κεντρική πλατεία της Χώρας. Ο δεκαπεντάχρονος τότε Καπνουκάγιας, παρακολούθησε την ομιλία του Αριστείδη Ζάχου που είχε έρθει στην Σιάτιστα με τον Γεώργιο Μπούσιο και αξιολόγησε ως καλύτερη την ομιλία του δευτέρου.
Ο πατέρας του καθώς και η πλειοψηφία των κατοίκων των απελευθερωμένων περιοχών της Ελλάδας ήταν υπέρ των φιλοβασιλικών. Ο βασιλιάς θεωρούνταν σύμβολο εθνικής ενότητας και οι Μακεδόνες δεν ήθελαν τον διχασμό. Όμως, οι άτυχες επιλογές του Κωνσταντίνου έφεραν τα γνωστά μοιραία αποτελέσματα.
Ο Αριστείδης Ζάχος και ο Γεώργιος Μπούσιος ήταν αυτοί που χαμογέλασαν στο τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου