«Μιχαήλ Παπαγεωργίου ο Σιατιστεύς, ο λόγιος δάσκαλος του 18ου αιώνα και το συγγραφικό του έργου» όπως είναι ο πλήρης τίτλος της, αποτελεί το αποτέλεσμα της κοπιαστικής προσπάθειας του συμπατριώτη μας Αναστασίου Παπά (KEIMENO ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ).
Εκπονήθηκε στα πλαίσια των μεταπτυχιακών του σπουδών στο Τμήμα της Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεολογικής.
Του αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια γιατί επέλεξε να κάνει μια έρευνα σε ένα δυσπρόσιτο, λόγω των λιγοστών πηγών που υπάρχουν, κεφάλαιο των ελληνικών γραμμάτων, επιδιώκοντας να προβάλλει και να δώσει την θέση που αξίζει στον Σιατιστινό λόγιο Μιχαήλ Παπαγεωργίου.
Η δομή και ο τρόπος γραφής της διατριβής. προσεγγίζει και βοηθά, ακόμα και τον απλό αναγνώστη, να σχηματίσει μια αρκετά καλή εικόνα για τον Μιχαήλ Παπαγεωργίου.
Το κείμενο διαρθρώνεται σε τρεις βασικές θεματικές ενότητες. Ο συγγραφέας μας παρουσιάζει την βιογραφία και το έργο του Παπαγεωργίου δίνοντας μας αρκετά αναλυτικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο ο δραστήριος λόγιος έδρασε. Μπορούμε έτσι να καταλάβουμε και τις δυσκολίες που συνάντησε ο Μιχαήλ Παπαγεωργίου.
Η πρώτη ενότητα περνάει τους σταθμούς της ζωής του Παπαγεωργίου. Η συντριπτική πλειοψηφία των πληροφοριών προέρχονται από το έργο «ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ» του Γεώργιου Ζαβίρα, ανιψιού και μαθητή του Παπαγεωργίου. Ο ερευνητής αφού σκιαγραφήσει που βρισκόταν η παιδεία του 18ου αιώνα, μας εξιστορεί που μαθήτευσε και σπούδασε ο Παπαγεωργίου και τέλος που δίδαξε και ποιοι είναι οι σημαντικότεροι μαθητές του.
Η δεύτερη ενότητα αφιερώνεται εξολοκλήρου στο συγγραφικό έργο του Παπαγεωργίου. Ο συγγραφέας και εδώ φροντίζει να μας δώσει το περιβάλλον της παραγωγής του ελληνικού βιβλίου. Εκτός από «To Μέγα Αλφαβητάριον» ανακαλύπτουμε και άλλα έργα του Παπαγεωργίου μερικά εκ των οποίων είναι ανέκδοτα είτε χαμένα.
Στην τελευταία, και πιο ενδιαφέρουσα ενότητα για μένα, γιατί εδώ ο συγγραφέας δίνει το δικό του χρώμα, προσεγγίζονται, εξετάζονται σε μεγαλύτερη κλίμακα και αξιολογούνται τρία από τα έργα του Μιχαήλ Παπαγεωργίου, «Το Μέγα Αλφαβητάριον», «Πρόχειρος, και ευπόριστος διδάσκαλος, των πρωτοπείρων ρωμελιτών, της γερμανικής γλώσσης» και «Οἰκιακός καί πρόχειρος διδάσκαλος τῶν ἀρχαρίων τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης». Παρουσιάζονται ενδιαφέρουσες τεχνικές λεπτομέρειες που μόνο το έμπειρο μάτι κάποιου που έχει μελετήσει εις βάθος αυτά τα κείμενα μπορεί να εξορύξει.
Η διατριβή του Αναστάσιου Παπά παρουσιάστηκε στην Σιάτιστα μετά από πρωτοβουλία της ομάδας του siatistanews αλλά και στο Α’ Συνέδριο Ιστορίας Δυτικής Μακεδονίας τον Οκτώβριο του 2014 στα Γρεβενά.
Διαβάζοντας εργασίες όπως του Αναστάσιου Παππά ουσιαστικά επανεπιβεβαιώνομαι για το πόσο σημαντικό είναι να υποστηριχθεί, η έρευνα μέσω των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, της πολιτιστικής κληρονομιάς. Είχα επισημάνει τα οφέλη που θα είναι εφικτό να αποφέρει μια τέτοια επιλογή.
Πως θα μπορούσε να υποστηριχθεί. Με την χρηματοδότηση της έρευνας ή την βράβευση τέτοιων εργασιών. Από πού; Από τα ιδρύματα ίσως; Μα κάποιος θα πει δεν είναι κοινωφελές έργο. Τι είναι όμως κοινωφελές έργο;
Εκπονήθηκε στα πλαίσια των μεταπτυχιακών του σπουδών στο Τμήμα της Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεολογικής.
Του αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια γιατί επέλεξε να κάνει μια έρευνα σε ένα δυσπρόσιτο, λόγω των λιγοστών πηγών που υπάρχουν, κεφάλαιο των ελληνικών γραμμάτων, επιδιώκοντας να προβάλλει και να δώσει την θέση που αξίζει στον Σιατιστινό λόγιο Μιχαήλ Παπαγεωργίου.
Η δομή και ο τρόπος γραφής της διατριβής. προσεγγίζει και βοηθά, ακόμα και τον απλό αναγνώστη, να σχηματίσει μια αρκετά καλή εικόνα για τον Μιχαήλ Παπαγεωργίου.
Το κείμενο διαρθρώνεται σε τρεις βασικές θεματικές ενότητες. Ο συγγραφέας μας παρουσιάζει την βιογραφία και το έργο του Παπαγεωργίου δίνοντας μας αρκετά αναλυτικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο ο δραστήριος λόγιος έδρασε. Μπορούμε έτσι να καταλάβουμε και τις δυσκολίες που συνάντησε ο Μιχαήλ Παπαγεωργίου.
Η πρώτη ενότητα περνάει τους σταθμούς της ζωής του Παπαγεωργίου. Η συντριπτική πλειοψηφία των πληροφοριών προέρχονται από το έργο «ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ» του Γεώργιου Ζαβίρα, ανιψιού και μαθητή του Παπαγεωργίου. Ο ερευνητής αφού σκιαγραφήσει που βρισκόταν η παιδεία του 18ου αιώνα, μας εξιστορεί που μαθήτευσε και σπούδασε ο Παπαγεωργίου και τέλος που δίδαξε και ποιοι είναι οι σημαντικότεροι μαθητές του.
Η δεύτερη ενότητα αφιερώνεται εξολοκλήρου στο συγγραφικό έργο του Παπαγεωργίου. Ο συγγραφέας και εδώ φροντίζει να μας δώσει το περιβάλλον της παραγωγής του ελληνικού βιβλίου. Εκτός από «To Μέγα Αλφαβητάριον» ανακαλύπτουμε και άλλα έργα του Παπαγεωργίου μερικά εκ των οποίων είναι ανέκδοτα είτε χαμένα.
Στην τελευταία, και πιο ενδιαφέρουσα ενότητα για μένα, γιατί εδώ ο συγγραφέας δίνει το δικό του χρώμα, προσεγγίζονται, εξετάζονται σε μεγαλύτερη κλίμακα και αξιολογούνται τρία από τα έργα του Μιχαήλ Παπαγεωργίου, «Το Μέγα Αλφαβητάριον», «Πρόχειρος, και ευπόριστος διδάσκαλος, των πρωτοπείρων ρωμελιτών, της γερμανικής γλώσσης» και «Οἰκιακός καί πρόχειρος διδάσκαλος τῶν ἀρχαρίων τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης». Παρουσιάζονται ενδιαφέρουσες τεχνικές λεπτομέρειες που μόνο το έμπειρο μάτι κάποιου που έχει μελετήσει εις βάθος αυτά τα κείμενα μπορεί να εξορύξει.
Η διατριβή του Αναστάσιου Παπά παρουσιάστηκε στην Σιάτιστα μετά από πρωτοβουλία της ομάδας του siatistanews αλλά και στο Α’ Συνέδριο Ιστορίας Δυτικής Μακεδονίας τον Οκτώβριο του 2014 στα Γρεβενά.
Διαβάζοντας εργασίες όπως του Αναστάσιου Παππά ουσιαστικά επανεπιβεβαιώνομαι για το πόσο σημαντικό είναι να υποστηριχθεί, η έρευνα μέσω των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, της πολιτιστικής κληρονομιάς. Είχα επισημάνει τα οφέλη που θα είναι εφικτό να αποφέρει μια τέτοια επιλογή.
Πως θα μπορούσε να υποστηριχθεί. Με την χρηματοδότηση της έρευνας ή την βράβευση τέτοιων εργασιών. Από πού; Από τα ιδρύματα ίσως; Μα κάποιος θα πει δεν είναι κοινωφελές έργο. Τι είναι όμως κοινωφελές έργο;
Ευχαριστώ πολύ για την τιμή. Ελπίζω οι αναγνώστες να ωφεληθούν πνευματικά και να γνωρίσουν την προσωπικότητα του Σιατιστινού λογίου-δασκάλου, που, αν μη τι άλλο, με το Αλφαβητάρι του έβαλε το θεμέλιο της μεθοδολογίας, στην οποία βασίστηκαν και οι επόμενοι συγγραφείς αντίστοιχων εγχειριδίων.
ΑπάντησηΔιαγραφή