Όποιος θελήσει στο σαββατοκύριακο να αφιερώσει το χρόνο του στον υπολογιστή του, ψάχνει για θέματα που μπορεί να μην είναι του κύριου ενδιαφέροντος του αλλά εντοπίζει δημοσιεύματα για επιτυχημένες επιλογές που εφαρμόστηκαν και να αναρωτηθεί μήπως αυτές θα μπορούσαν να δοκιμαστούν, στην δουλειά του, στην περιοχή του.
Διαβάζω, "ο Οργανισμός Τουριστικής Προβολής και Μάρκετινγκ, της Θεσσαλονίκης στα πλαίσια της τουριστικής του προβολής χρησιμοποιεί το νέο brand name της πόλης". Το χαρακτηρίζει μάλιστα ως διαβατήριο εξωστρέφειας. Το επιτυχημένο brand name.
Το νέο αφήγημα της Θεσσαλονίκης έχει «πολλές ιστορίες και μία καρδιά» εξ’ ου και το αντίστοιχο λογότυπο. Δεν θα ασχοληθώ με την σημασία του αφηγήματος αυτού αλλά με ένα μέρος του μηνύματος που θέλει να περάσει «πολλές ιστορίες».
«Η Θεσσαλονίκη ανήκει στις πόλεις που δεν έχουν το ένα και μοναδικό μνημείο ή ό,τι άλλο στον κόσμο -όπως για παράδειγμα η Αθήνα με τον Παρθενώνα-, αλλά πολλά διαφορετικά πράγματα για τα οποία μπορούν να υπερηφανεύονται.»
Σκέφτομαι πόσες είναι οι ιστορίες, οι μικρές ιστορίες, όχι μύθοι αλλά πραγματικές που μπορούν να ιστορηθούν σύντομα και με έναν τρόπο που να εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Να ξεπεράσουμε την λογική των κλασσικών διαφημιστικών εργαλείων, όπως πχ ένα διαφημιστικό φυλλάδιο με φωτογραφίες με ιστορικά και περιγραφικά στοιχεία της πόλης μας.
Οι πολλές ιστορίες αποκαλύπτουν στον επισκέπτη μια πόλη υπερδραστήρια με ανθρώπους δημιουργικούς. Μια πόλη που αξίζει να ψάξουμε για να δούμε τα σημεία που συνδέονται με αυτές τις ιστορίες.
Και μην μου πείτε πως η Σιάτιστα δεν έχει πολλές ιστορίες. Ιστορίες που δεν πρέπει να φορτώνονται με υπερβολές και μυθοπλασίες που θα κάνουν τον αναγνώστη - ακροατή της ιστορίας μας, να ξενερώσει. Ας μην ξεχάσουμε την κλασσική φράση «σημασία δεν έχει τι λες, αλλά πως το λες».
Ας δούμε κάποιες όμορφες ιστορίες.
Το ΠΑΝΘΕΟΝ το δωμάτιο των μύθων στο αρχοντικό των πραματευτάδων Χατζημιχάλιδων και των Κανατσούληδων. Το αρχοντικό Μανούση, από εδώ ξεκίνησε η οικογένεια της Ιρίνας Μανούση που έχτισε το Μέγαρο Μαξίμου.
Η μεγάλη κατηφόρα που ξεκινάει από τον Άγιο Μηνά, μήπως ήταν αυτήν που κατηφόρισε πάνω στο μπαούλο η μικρή Θάλεια Φλωρά και άκουγε τις πέτρες να κυλούν όταν έφευγε με την οικογένεια της για την Ανατολική Θράκη;
Το σπίτι που γυρίστηκε η ταινία «Χειμώνας» του Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα. Το σπίτι του Γιάννη Διαλιανίδη.
Το Παπαζογλάθκο γιατί το έλεγαν έτσι; Από την Σιάτιστα ήταν ο Γεώργιος Παπάζωλης; Στην Γεράνεια πάνω από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Εδώ ήταν η γειτονιά των Κασομούληδων. Ναι, και οι Κασομούληδες από εδώ ξεκίνησαν.
Το σπίτι του λατινιστή Καπνουκάγια και η οδυνηρή σύγκρουση για αυτόν με τον δικτάτορα Ιωάννη Μετάξα. Το μουσικό σχολείο με το πιάνο του Χαρίλαου Περπέσα, του Έλληνα κλασσικού μουσικοσυνθέτη του, του τραυματία των Δεκεμβριανών, του φίλου του Δημήτρη Μητρόπουλου.
Ο Άγιος Δημήτριος, η εκκλησία των Ζαχαίων. Η προσωποποίηση της σιατιστινής αριστοκρατίας. Η πρώτη δωρεά της οικογένειας Παπαγεωργίου. Το αρχοντικό Νεραντζόπουλου με τα σιγαρέτα Σαχίνη.
Η Αγία Παρασκευή με τις εικόνες που δάκρυσαν στα Σεραφιμικά. Πάντα χρειαζόμαστε και μια εύθυμη ιστορία.
Πολλές άλλες ιστορίες μπορώ να αναφέρω για να εμπλουτίσουν το μωσαϊκό ιστοριών. Ο Παπαγεωργίου, οι Μαρκίδες, ο Ζαβίρας. Κινηματογράφος, μουσική, ζωγραφική, δοξασίες, ιστορία, αριστοκρατία, γέλιο, ένα πολύχρωμο μωσαϊκό. Ένα διαφορετικό εργαλείο τουριστικής προβολής που στα κατάλληλα χέρια μπορεί να προκαλέσει θαύματα.
Εδώ είναι οι προτεραιότητες!
Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD
Διαβάζω, "ο Οργανισμός Τουριστικής Προβολής και Μάρκετινγκ, της Θεσσαλονίκης στα πλαίσια της τουριστικής του προβολής χρησιμοποιεί το νέο brand name της πόλης". Το χαρακτηρίζει μάλιστα ως διαβατήριο εξωστρέφειας. Το επιτυχημένο brand name.
Το νέο αφήγημα της Θεσσαλονίκης έχει «πολλές ιστορίες και μία καρδιά» εξ’ ου και το αντίστοιχο λογότυπο. Δεν θα ασχοληθώ με την σημασία του αφηγήματος αυτού αλλά με ένα μέρος του μηνύματος που θέλει να περάσει «πολλές ιστορίες».
«Η Θεσσαλονίκη ανήκει στις πόλεις που δεν έχουν το ένα και μοναδικό μνημείο ή ό,τι άλλο στον κόσμο -όπως για παράδειγμα η Αθήνα με τον Παρθενώνα-, αλλά πολλά διαφορετικά πράγματα για τα οποία μπορούν να υπερηφανεύονται.»
Σκέφτομαι πόσες είναι οι ιστορίες, οι μικρές ιστορίες, όχι μύθοι αλλά πραγματικές που μπορούν να ιστορηθούν σύντομα και με έναν τρόπο που να εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Να ξεπεράσουμε την λογική των κλασσικών διαφημιστικών εργαλείων, όπως πχ ένα διαφημιστικό φυλλάδιο με φωτογραφίες με ιστορικά και περιγραφικά στοιχεία της πόλης μας.
Οι πολλές ιστορίες αποκαλύπτουν στον επισκέπτη μια πόλη υπερδραστήρια με ανθρώπους δημιουργικούς. Μια πόλη που αξίζει να ψάξουμε για να δούμε τα σημεία που συνδέονται με αυτές τις ιστορίες.
 |
| Το δωμάτιο των μύθων |
Ας δούμε κάποιες όμορφες ιστορίες.
Το ΠΑΝΘΕΟΝ το δωμάτιο των μύθων στο αρχοντικό των πραματευτάδων Χατζημιχάλιδων και των Κανατσούληδων. Το αρχοντικό Μανούση, από εδώ ξεκίνησε η οικογένεια της Ιρίνας Μανούση που έχτισε το Μέγαρο Μαξίμου.
Η μεγάλη κατηφόρα που ξεκινάει από τον Άγιο Μηνά, μήπως ήταν αυτήν που κατηφόρισε πάνω στο μπαούλο η μικρή Θάλεια Φλωρά και άκουγε τις πέτρες να κυλούν όταν έφευγε με την οικογένεια της για την Ανατολική Θράκη;
Το σπίτι που γυρίστηκε η ταινία «Χειμώνας» του Κωνσταντίνου Κουτσολιώτα. Το σπίτι του Γιάννη Διαλιανίδη.
 |
| Ιρίνα Μανούση στο Μέγαρο Μαξίμου |
Το σπίτι του λατινιστή Καπνουκάγια και η οδυνηρή σύγκρουση για αυτόν με τον δικτάτορα Ιωάννη Μετάξα. Το μουσικό σχολείο με το πιάνο του Χαρίλαου Περπέσα, του Έλληνα κλασσικού μουσικοσυνθέτη του, του τραυματία των Δεκεμβριανών, του φίλου του Δημήτρη Μητρόπουλου.
Ο Άγιος Δημήτριος, η εκκλησία των Ζαχαίων. Η προσωποποίηση της σιατιστινής αριστοκρατίας. Η πρώτη δωρεά της οικογένειας Παπαγεωργίου. Το αρχοντικό Νεραντζόπουλου με τα σιγαρέτα Σαχίνη.
Η Αγία Παρασκευή με τις εικόνες που δάκρυσαν στα Σεραφιμικά. Πάντα χρειαζόμαστε και μια εύθυμη ιστορία.
Πολλές άλλες ιστορίες μπορώ να αναφέρω για να εμπλουτίσουν το μωσαϊκό ιστοριών. Ο Παπαγεωργίου, οι Μαρκίδες, ο Ζαβίρας. Κινηματογράφος, μουσική, ζωγραφική, δοξασίες, ιστορία, αριστοκρατία, γέλιο, ένα πολύχρωμο μωσαϊκό. Ένα διαφορετικό εργαλείο τουριστικής προβολής που στα κατάλληλα χέρια μπορεί να προκαλέσει θαύματα.
Εδώ είναι οι προτεραιότητες!
Λάζαρος Γ. Κώτσικας
Πολιτικός Μηχανικός, PhD
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου